دستاوردهای روانشناسی بالینی

مقاله پژوهشی

مقایسه رفتار خود مراقبتی، استرس زناشویی و ترس از زایمان در زنان دارای دیابت بارداری و بدون دیابت شهر شیراز

فریبا تابع بردبار؛ معصومه اسماعیلی؛ راضیه اعتصامی پور؛ فاطمه رجایی

دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1402، صفحه 1-12

https://doi.org/10.22055/jacp.2024.47005.1382

چکیده

دیابت بارداری یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامتی در بارداری است که نیازمند مشارکت از طریق خود مراقبتی برای کاهش عوارض مادری و نوزادی است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه رفتار خود مراقبتی، استرس زناشویی و ترس ... بیشتر دیابت بارداری یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامتی در بارداری است که نیازمند مشارکت از طریق خود مراقبتی برای کاهش عوارض مادری و نوزادی است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه رفتار خود مراقبتی، استرس زناشویی و ترس از زایمان در زنان دارای دیابت بارداری و بدون دیابت شهر شیراز انجام شد. طرح این پژوهش از نوع توصیفی به شیوه ی علی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان دارای دیابت بارداری مراجعه‌کننده به بیمارستان زنان و زایمان حافظ و همچنین زنان باردار فاقد دیابت شهر شیراز در سال 1399 بودند. برای انجام پژوهش از میان زنان باردار مراجعه‌کننده، 50 زن مبتلابه دیابت بارداری طبق تشخیص پزشک متخصص (دارای FBS بیشتر از 120 یا GCT بیشتر از 140) و 50 زن باردار سالم (با قند خون نرمال) به‌صورت داوطلبانه و در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پژوهش، شامل پرسشنامه اروپایی رفتار خود مراقبتی (جاراسما و همکارانش، 2003)، پرسشنامه ترس از زایمان (نمازی، 1372) و مقیاس استرس زناشویی استکهلم اورث (گومر و همکارانش، 2000) بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی در نرم‌افزار 23-SPSS انجام شد. یافته‌ها نشان داد که بین دو گروه زنان باردار مبتلابه دیابت و زنان باردار فاقد این بیماری ازنظر رفتار خود مراقبتی، استرس زناشویی و ترس از زایمان تفاوت معناداری وجود دارد (001/0<P). مقایسه‌های زوجی حکایت از میزان بالاتر این سه متغیر در میان زنان باردار دیابتیک بود. بر اساس نتایج می‌توان گفت میزان نمره زنان باردار دیابتی در خود مراقبتی دچار ضعف می‌باشند، از سوی دیگر ترس از زایمان و استرس زناشویی بالاتری را نیز در مقایسه با زنان باردار فاقد دیابت تجربه می‌نمایند. ازآنجاکه دیابت بارداری بدون علامت و درعین‌حال پر عارضه است، شناخت و پیش‌آگاهی و چاره‌جویی نسبت به منابع تشدیدکننده این بیماری از قبیل استرس زناشویی و ترس از زایمان و نیز انجام رفتارهای خود مراقبتی، ضروری به نظر می‌رسد.

مقاله پژوهشی

اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر سلامت روان و شدت درد در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در شهر گرگان

سید مجتبی عقیلی؛ پریسا پاک نژاد

دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1402، صفحه 13-26

https://doi.org/10.22055/jacp.2024.46949.1379

چکیده

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش سلامت روان و کاهش شدت درد زنان بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می‌باشد. مطالعه حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون ... بیشتر پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش سلامت روان و کاهش شدت درد زنان بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می‌باشد. مطالعه حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه به گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری آن را کلیه زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در رده سنی 55-25 سال که در زمستان سال 1402 به مراکز درمانی شهر گرگان مراجعه کردند می‌باشد. با توجه به ملاک‌های ورود تعداد 24 نفر انتخاب و سپس به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل تقسیم‌بندی شدند. در این پژوهش از پرسشنامه سلامت روان کلد برگ (GHQ) و پرسشنامه درد و ست هاون ییل (WHYM) و آموزش 8 جلسه‌ای ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس MBSR استفاده شد. سپس داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از ان است آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش سلامت روان و کاهش شدت درد زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می‌شود. با توجه به نتایج پژوهش و اثر پذیری آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش سلامت روان و کاهش شدت درد به پزشکان و روان درمانگران توصیه می‌شود از این آموزش در مداخلات خود بهره ببرند. همچنین به پژوهشگران توصیه می‌شود تا این آموزش را بر روی سایر بیماران جسمی و روحی بررسی کنند.

مقاله پژوهشی

مقایسه‌ی اثربخشی آموزش پیشگیری از قلدری و آموزش مهارت‌های اجتماعی بر رفتارهای قلدری و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان

ریحانه معینی فر؛ علی مهداد؛ غلامرضا منشئی

دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1402، صفحه 27-42

https://doi.org/10.22055/jacp.2024.46803.1376

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثربخشی آموزش پیشگیری از قلدری و آموزش مهارت‌های اجتماعی بر رفتارهای قلدری و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، با روش نیمه‌آزمایشی، طرح پیش‌آزمون- ... بیشتر پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثربخشی آموزش پیشگیری از قلدری و آموزش مهارت‌های اجتماعی بر رفتارهای قلدری و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، با روش نیمه‌آزمایشی، طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری دوماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان پسر 12 تا 15 سال مقطع متوسطه اول شهر اصفهان بود که 45 نفر از آن‌ها با توجه به ملاک‌های ورود به‌عنوان نمونه به‌صورت هدفمند انتخاب و در سه گروه (15 نفر تحت آموزش پیشگیری از قلدری، 15 نفر تحت آموزش مهارت‌های اجتماعی و 15 نفر گروه کنترل) گمارش شدند. ابزارهای اندازه‌گیری پرسشنامه رفتار قلدری اسپلیچ و هالت (2001) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی‌زاده و حسین چاری (1391) بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS23 و توسط آزمون واریانس اندازه‌گیری مکرر انجام شد. یافته‌ها نشان داد هر دو آموزش پیشگیری از قلدری و آموزش مهارت‌های اجتماعی باعث بهبود رفتارهای قلدری و سرزندگی تحصیلی در دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شد (001/0p<) و اثرات هر دو آموزش تا مرحله پیگیری پایدار بوده است (001/0p<). نتایج پژوهش نشان داد برنامه‌های آموزش پیشگیری از قلدری و آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌تواند جهت کاهش رفتارهای قلدری و افزایش سرزندگی تحصیلی در دانش‌آموزان استفاده شود.

مقاله پژوهشی

رابطه سبک های دلبستگی، فرزندپروری و تحمل ناکامی با خودکارآمدی تحصیلی در دختران متوسطه دوم شهر تهران

سکینه بیات مقدم

دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1402، صفحه 43-54

https://doi.org/10.22055/jacp.2024.46795.1375

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های دلبستگی و فرزندپروری و تحمل ناکامی با خودکارآمدی تحصیلی در دختران دوم متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دختران دوره دوم متوسطه ... بیشتر هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های دلبستگی و فرزندپروری و تحمل ناکامی با خودکارآمدی تحصیلی در دختران دوم متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دختران دوره دوم متوسطه مراجعه کننده به مراکز بهداشت منطقه شمیرانات تهران در سال تحصیلی 1403-1402 است که با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی داوطلبانه تعداد 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های دلبستگی به والدین آرمسدن و گرینبرگ (1987)، سبک فرزندپروری بامیرند (1967)، تحمل ناکامی هارینگتون(2005) و خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان (1999) پاسخ دادند. تحلیل دادهها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی با سبک دلبستگی اعتماد (44/0) و ارتباط (39/0) رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین خودکارآمدی تحصیلی با سبک دلبستگی بیگانگی (51/0-) رابطه منفی و معناداری دارد. خودکارآمدی تحصیلی با سبک فرزندپروری آمرانه (52/0-) و آزاد (59/0-) رابطه منفی و معناداری دارد. همچنین خودکارآمدی تحصیلی با سبک فرزندپروری اقتدار (44/0) رابطه مثبت و معناداری دارد. تحمل ناکامی با خودکارآمدی تحصیلی(61/0) رابطه مثبت و معناداری دارد. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت مشاوران مدرسه می توانند برای حل مشکلات خودکارآمدی تحصیلی و تحمل ناکامی دانش آموزان به سبک فرزندپروری والدین و سبک دلبستگی والدین توجه کنند.

مقاله پژوهشی

مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی و اجرای واقعی تکنیک بر اعتماد به نفس جودوکاران زن

هادی اسمخانی اکبری نژاد؛ نرگس پورطالب؛ پرستو جبلی

دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1402، صفحه 55-68

https://doi.org/10.22055/jacp.2024.46794.1374

چکیده

یکی از عوامل مهم تأثیرگذار در عملکرد جودوکاران، اعتماد به نفس است. مربیان و روانشناسان برای تقویت اعتماد به نفس از روش‌های روان‌شناختی استفاده می‌کنند. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی ... بیشتر یکی از عوامل مهم تأثیرگذار در عملکرد جودوکاران، اعتماد به نفس است. مربیان و روانشناسان برای تقویت اعتماد به نفس از روش‌های روان‌شناختی استفاده می‌کنند. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی و اجرای واقعی تکنیک (اوسوتوگاری، اوگوش و تای اوتوشی) بر اعتماد به نفس جودوکاران زن بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. از روش کواریانس چندمتغییره یا Mancova برای تحلیل و پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. جامعه آماری این مطالعه را جودوکاران زن شهر تبریز تشکیل دادند، که در سال 1402-1401 به ورزش جودو مشغول بودند. در مجموع 45 جودوکار از باشگاه گنجویان با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی بر 3 گروه تقسیم شدند، اعضای هر دو گروه آزمایش به ترتیب مداخله خود را در 8 جلسه نیم ساعته دریافت کردند اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. نتایج پژوهش نشان داد که بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه‌های آزمایشی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P)، بدین معنا که هر دو مداخله در افزایش اعتماد به نفس جودوکاران زن مؤثر هستند. ولی تأثیر هیچ یک از روش‌های مداخله بیشتر از دیگری نیست (05/0<P). همچنین ضریب تأثیر به‌دست آمده نشان می‌دهد که 19/0 از تفاوت‌های گروه‌ها در نمرات اعتماد به نفس در پس‌آزمون، مربوط به تأثیر تصویرسازی ذهنی و اجرای واقعی تکنیک است. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می‌رسد، تصویرسازی ذهنی و اجرای واقعی تکنیک در افزایش اعتماد به نفس جودوکاران مؤثر باشد.

مقاله پژوهشی

آزمون مدل علّی رابطه تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی در بهبود‌یافتگان کووید-19 با میانجی‌گری سبک‌زندگی ارتقاء دهنده سلامت

مجتبی احمدی؛ عزت اله احمدی

دوره 9، شماره 4 ، اسفند 1402، صفحه 69-81

https://doi.org/10.22055/jacp.2024.46758.1373

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی آزمون مدل علّی رابطه تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی در بهبود یافتگان کووید-19 با میانجی‌گری سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت بود. روش پژوهش به این صورت بود که در یک طرح توصیفی-همبستگی، ... بیشتر هدف پژوهش حاضر، بررسی آزمون مدل علّی رابطه تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی در بهبود یافتگان کووید-19 با میانجی‌گری سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت بود. روش پژوهش به این صورت بود که در یک طرح توصیفی-همبستگی، 384 نفر با روش نمونه‌گیری داوطلبانه از دانشجویان روان‌شناسی دانشگاه‌های سراسری در سال 02-1401، انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها با پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجانی گرانفسکی (CERQ)، فرم کوتاه پرسشنامه زمینه‌یابی سلامت (SF-36) و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر صورت گرفت. داده‌های جمع‌آوری‌شده با نرم‌افزارهای SPSS-26 و لیزرل-7.8، تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین تنظیم هیجان مثبت و سبک زندگی رابطه مثبت و معنادار (05/0>P و 34/0=β) و بین تنظیم هیجان منفی و سبک زندگی نیز رابطه منفی و معنادار (05/0>P و 33/0-=β) وجود دارد. بین سبک زندگی با هر دو مؤلفه سلامت روانی و سلامت فیزیکی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (05/0>P). سلامت روانی و سلامت فیزیکی نیز رابطه مثبت و معناداری دارند (05/0>P و 59/0=β). همچنین، بین تنظیم هیجان مثبت با مؤلفه‌های کیفیت زندگی (سلامت روانی و سلامت فیزیکی) با میانجی‌گری متغیر سبک زندگی رابطه معنادار آماری وجود دارد. نتیجه می‌شود که بین متغیر تنظیم هیجان مثبت با متغیر سلامت فیزیکی و سلامت روانی به‌طور غیرمستقیم رابطه مثبت و معناداری برقرار است.

دستاوردهای روانشناسی بالینی

مقالات آماده انتشار

شماره جاری

دوره 11 (1404)

دوره 10 (1403)

دوره 9 (1402)

دوره 8 (1401)

دوره 7 (1400)

دوره 6 (1399)

دوره 5 (1398)

دوره 4 (1397)

دوره 3 (1396)

دوره 2 (1395)

دوره 1 (1394)

دوره و شماره: دوره 9، شماره 4، اسفند 1402

مقایسه رفتار خود مراقبتی، استرس زناشویی و ترس از زایمان در زنان دارای دیابت بارداری و بدون دیابت شهر شیراز

چکیده

اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر سلامت روان و شدت درد در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی در شهر گرگان

چکیده

مقایسه‌ی اثربخشی آموزش پیشگیری از قلدری و آموزش مهارت‌های اجتماعی بر رفتارهای قلدری و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان

چکیده

رابطه سبک های دلبستگی، فرزندپروری و تحمل ناکامی با خودکارآمدی تحصیلی در دختران متوسطه دوم شهر تهران

چکیده

مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی و اجرای واقعی تکنیک بر اعتماد به نفس جودوکاران زن

چکیده

آزمون مدل علّی رابطه تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی در بهبود‌یافتگان کووید-19 با میانجی‌گری سبک‌زندگی ارتقاء دهنده سلامت

چکیده