مریم مردانی؛ رضا رستمی؛ علی همتی
چکیده
در سال 2014 حدود ششصد میلیون نفر در دنیا دچار چاقی بودند که نشان‌دهنده‌ی افزایش صد در درصدی طی 25 سال گذشته است. پیشنهاد شده است که اعتیاد به مواد غذایی خاصی می‌تواند عاملی دخیل در پرخوری و چاقی متعاقب آن ...
بیشتر
در سال 2014 حدود ششصد میلیون نفر در دنیا دچار چاقی بودند که نشان‌دهنده‌ی افزایش صد در درصدی طی 25 سال گذشته است. پیشنهاد شده است که اعتیاد به مواد غذایی خاصی می‌تواند عاملی دخیل در پرخوری و چاقی متعاقب آن باشد. اعتیاد غذایی موضوعی مناقشه‌برانگیز است که با وجود بسیاری ویژگی‌های مشترک با مصرف موادی چون تنباکو و الکل و هم‌چنین شباهت‌هایی با اعتیاد رفتاریِ قماربازی که در پنجمین نسخه‌ی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ذکر شده، هنوز رسماً به‌عنوان یک اختلال شناخته نمی‌شود. طرفداران فرضیه اعتیاد غذایی بر این باورند که برخی غذاهای فاقد ارزش غذایی و پرانرژی (یا مواد تشکیل‌دهنده این غذاها مانند نمک، شکر و چربی) می-توانند در کسانی که این مواد را مصرف می‌کنند، اعتیاد ایجاد کند. افراد دارای رفتارهای خوردن اعتیاد مانند، بیشتر انرژی موردنیازشان را از غذاهای پرانرژی، بسته‌‌بندی شده و فراوری شده تأمین می‌کنند و شواهد مبتنی بر پژوهش، شباهت‌هایی زیستی شیمیایی و رفتاری بین پرخوری اجباری و وابستگی به داروهای روانگردان را نشان داده‌اند. غذاهایی که پتانسیل ایجاد اعتیاد را دارند شامل مواد غذایی شیرین، کربوهیدرات‌ها، غذاهای چرب، ترکیب شیرینی و چربی و غذاهای فرآوری شده، فست‌فودها و هم‌چنین غذاهای دارای مقادیر زیاد نمک هستند. استفاده رو به رشد فست‌فودها، از نگرانی‌های متخصصان در این حوزه است، چون می‌تواند باعث ابتلا به چاقی و بیماری شود. نمک، شکر و چربی اضافه شده به غذا، طعمی را ایجاد می‌کند که باعث افزایش تمایل مردم به مصرف این غذاها می‌شود. حسی که به تفسیر خیلی‌ها نوعی اعتیاد داشت.
