نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محسن داداشی ¹
• سعید ممتازی ¹
• ویدا یوسفی اصل ²
• علی اصغر اصغر نژاد فرید ³
• بنفشه غرایی ⁴

¹ استادیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، دپارتمان روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی، زنجان، ایران

² کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، دپارتمان روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی، زنجان، ایران

³ دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

⁴ دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران

چکیده

فشار روانی پس‌آسیبی واکنش‌های حاد روان‌شناختی در برابر رویدادهای سانحه‌آمیز شدید است. درمان‌های غیردارویی خط اول درمان این اختلال در نظر گرفته می‌شود و به‌طور اساسی باید مکمل برنامه‌های درمانی بیماران مبتلا باشد. با این ‌وجود، بعضی از بیماران به درمان‌های غیردارویی پاسخ کافی نمی‌دهند و یا با علائم ناتوان‌کننده درمان را ترک می‌کنند. با این ‌حال شواهد حاکی از اثربخشی درمان‌های غیردارویی در ترکیب با دارودرمانی، هنوز کامل نیست. هدف پژوهش حاضر مقایسه کارایی و اثربخشی ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی و دارودرمانی در افراد مبتلابه فشار روانی پس‌آسیبی بود. به‌منظور بررسی، شش آزمودنی (مرد) به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب ‌شده و به ‌تصادف در دو گروه جای ‌داده شدند. بررسی حاضر به روش طرح آزمایشی تک موردی و از نوع خط پایه چندگانه انجام شد. آزمودنی‌ها در مرحله‌ی پیش از درمان (خط پایه) و در طی جلسه‌های چهارم، هشتم و پس از درمان و مرحله‌ی پیگیری پرسشنامه‌های مقیاس اجرایی بالینی اختلال تنیدگی پس از ضربه (CAPS)، افسردگی بک (BDI-II)، کنترل فکر (TCQ) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که هر دو روش (ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی و دارودرمانی) در درمان فشار روانی پس‌آسیبی مؤثر بوده و این اثربخشی در مورد روش اول (ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی) بیشتر بوده است. ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی در درمان فشار روانی پس‌آسیبی می‌تواند مؤثرتر از دارودرمانی باشد

کلیدواژه‌ها

• درمان فراشناختی
• اختلال استرس پس از سانحه
• دارودرمانی
• افسردگی
• کنترل فکر

موضوعات

• روانشناسی بالینی

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Combination of Pharmachothrapy with Metacognitive Therapy Versus Pharmachotherapy in Symptoms of Depression and Thought Control in Patient With Posttraumatic Stress Disorder

نویسندگان [English]

• M. Dadashi ¹
• S. Momtazi ¹
• V. Yousefi Asl ²
• A.A. Asghar Nejad Farid ³
• B. Gharraee ⁴

¹ Assistant Professor, Department of Clinical Psychology, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran

² M.A. of Clinical Psychology, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran

³ Associate Professor of Clinical Psychology, Behavior Science and Mental Health School, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

⁴ Associate Professor of Clinical Psychology, Behavior Science and Mental Health School, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

چکیده [English]

PTSD is an acute psychological reaction to traumatic events. Non-drug treatments are considered to be as first-line treatments for PTSD and basically should be complementary treatment programs for patients with PTSD. However, some patients do not adequately respond to non-drug treatments or leave treatment with debilitating symptoms. However, evidence of the effectiveness of non-drug treatments in combination with drug therapy is not yet completed. The aim of this research was to investigate the effectiveness of combination of pharmachothrapy with metacognitive therapy versus pharmachotherapy in patient with posttraumatic stress disorder. Six males were selected by convenient sampling and randomly assigned to two treatment groups. The methodology was a multiple-baseline experimental single case study. subjects completed Clincian-Adminestered PTSD Scale (CAPS), Beck Depression Inventory (BDI-II),Thought Control Questionnaire (TCQ) at pre-treatment(baseline), treatment (4 and 8 sessions), post-treatment (twelfth) and at follow-up (two months after treatment). Both combination of pharmachothrapy with metacognitive therapy and pharmachotherapy in patient with posttraumatic stress disorder are effective, and combination of pharmacotherapy with metacognitive therapy can be more effective. Combination of pharmacotherapy with metacognitive therapy can be more effective than pharmachotherapy in reducing posttraumatic stress disorder symptoms.


Materials and Methods: Six males were selected by convenient sampling and randomly assigned to two treatment groups. The methodology was a multiple-baseline experimental single case study. subjects completed Clincian-Adminestered PTSD Scale (CAPS), Beck Depression Inventory (BDI-II),Thought Control Questionnaire (TCQ) at pre-treatment(baseline), treatment (4 and 8 sessions), post-treatment (twelfth) and at follow-up (two months after treatment).

Results: Both combination of pharmachothrapy with metacognitive therapy and pharmachotherapy in patient with posttraumatic stress disorder are effective, and combination of pharmacotherapy with metacognitive therapy can be more effective.

Conclusion: Combination of pharmacotherapy with metacognitive therapy can be more effective than pharmachotherapy in reducing posttraumatic stress disorder symptoms.

کلیدواژه‌ها [English]

• metacognitive therapy
• Posttraumatic stress disorder
• Pharmachotherapy
• Depression
• Thought Control