زینب خسروی؛ صالحه آدینه؛ زهره خسروی
چکیده
تعارضات زناشویی ازجمله مسائلی است که میتواند باعث آسیب به بنیاد خانواده شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوجدرمانی دلبستگی محور بر حساسیت اضطرابی و تنظیم هیجان در زنان دارای تعارض زناشویی ...
بیشتر
تعارضات زناشویی ازجمله مسائلی است که میتواند باعث آسیب به بنیاد خانواده شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوجدرمانی دلبستگی محور بر حساسیت اضطرابی و تنظیم هیجان در زنان دارای تعارض زناشویی بود. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر اراک در ششماهه تابستان و پاییز سال 1401 بودند که تعداد 24 نفر انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه 12 نفری آزمایش و کنترل قرار رفتند و زوجدرمانی دلبستگی محور به صورت 8 جلسه 90 دقیقهای و هفتهای یک جلسه برای گروه آزمایش برگزار شد. همچنین شرکتکنندگان جهت بررسی تاثیر مداخله به پرسشنامههای تنظیم هیجان گروس و جان (2003) و حساسیت اضطرابی فلوید و همکاران (2005) پاسخ دادند. اطلاعات نیز توسط آزمون یومن ویتنی و از طریق نرمافزار spss-23 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زوجدرمانی دلبستگیمحور باعث افزایش میزان بازداری هیجانی و ارزیابی مجدد (تنظیم هیجان) و کاهش نگرانی بدنی، عدمکنترلشناختی نگرانی بدنی، عدمکنترلشناختی و ترس از مشاهده (حساسیت اضطرابی) شد (05/0>P). از زوجدرمانی دلبستگیمحور میتوان در زمینه کاهش تعارض زناشویی، بهخصوص در زمینه تعارضات هیجانی و اضطرابی بهره برد و کیفیت زندگی زناشویی را افزایش داد.