مجتبی رضایی؛ غلام رضا جعفری؛ حسن آقایی؛ محسن کریمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک‌های تنظیم هیجان بر ناگویی خلقی در سربازان انجام شد. این پژوهش کارآزمایی بالینی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی سربازان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک‌های تنظیم هیجان بر ناگویی خلقی در سربازان انجام شد. این پژوهش کارآزمایی بالینی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی سربازان یک واحد نظامی شهر تهران در سال 1395 بود. تعداد 350 نفر از سربازان با نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو را تکمیل کردند. سپس تعداد 66 نفر که دارای بالاترین نمرات در پرسشنامه ناگویی خلقی بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش تکنیک‌های تنظیم هیجان (هر جلسه 90 دقیقه و هر هفته دو جلسه) دریافت نمود و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند، پس از پایان مداخله، مجدداً پس‌آزمون روی دو گروه اجرا شد. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-22 تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تکنیک‌های تنظیم هیجان باعث کاهش ناگوییخلقی در سربازان میشود. به نظر میرسد که آموزش تکنیک‌های تنظیم هیجان با اصلاح راهبردهای تنظیم هیجان سازش نایافته، میتواند روش مناسبی برای پیشگیری از مشکلات هیجانی باشد.
