محسن داداشی؛ سعید ممتازی؛ ویدا یوسفی اصل؛ علی اصغر اصغر نژاد فرید؛ بنفشه غرایی
چکیده
فشار روانی پسآسیبی واکنشهای حاد روانشناختی در برابر رویدادهای سانحهآمیز شدید است. درمانهای غیردارویی خط اول درمان این اختلال در نظر گرفته میشود و بهطور اساسی باید مکمل برنامههای درمانی ...
بیشتر
فشار روانی پسآسیبی واکنشهای حاد روانشناختی در برابر رویدادهای سانحهآمیز شدید است. درمانهای غیردارویی خط اول درمان این اختلال در نظر گرفته میشود و بهطور اساسی باید مکمل برنامههای درمانی بیماران مبتلا باشد. با این وجود، بعضی از بیماران به درمانهای غیردارویی پاسخ کافی نمیدهند و یا با علائم ناتوانکننده درمان را ترک میکنند. با این حال شواهد حاکی از اثربخشی درمانهای غیردارویی در ترکیب با دارودرمانی، هنوز کامل نیست. هدف پژوهش حاضر مقایسه کارایی و اثربخشی ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی و دارودرمانی در افراد مبتلابه فشار روانی پسآسیبی بود. بهمنظور بررسی، شش آزمودنی (مرد) به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و به تصادف در دو گروه جای داده شدند. بررسی حاضر به روش طرح آزمایشی تک موردی و از نوع خط پایه چندگانه انجام شد. آزمودنیها در مرحلهی پیش از درمان (خط پایه) و در طی جلسههای چهارم، هشتم و پس از درمان و مرحلهی پیگیری پرسشنامههای مقیاس اجرایی بالینی اختلال تنیدگی پس از ضربه (CAPS)، افسردگی بک (BDI-II)، کنترل فکر (TCQ) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که هر دو روش (ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی و دارودرمانی) در درمان فشار روانی پسآسیبی مؤثر بوده و این اثربخشی در مورد روش اول (ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی) بیشتر بوده است. ترکیب دارودرمانی با درمان فراشناختی در درمان فشار روانی پسآسیبی میتواند مؤثرتر از دارودرمانی باشد