نگین توصیفیان؛ فریده حسین ثابت؛ احمد برجعلی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی عمده بود. در این مطالعه که به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره‌ی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی عمده بود. در این مطالعه که به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره‌ی پیگیری انجام شد، 16 نفر از نوجوانان دختر مبتلا به افسردگی عمده با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌طور تصادفی در دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل گمارده شدند. پیش از شروع مداخله، با استفاده از آزمون افسردگی بک 2 از هر دو گروه پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس افراد گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 60-90 دقیقه‌ای قرار گرفتند. پس از آن، از هر دو گروه پس‌آزمون و بعد از گذشت دو ماه از اجرای پس‌آزمون، از هر دو گروه آزمون پیگیری به عمل آمد. داده‌ها به کمک نرم‌افزار 23-SPSS و با روش آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی عمده تأثیر معنی‌داری داشته است (05/0p<). همچنین این اثربخشی در دوره‌ی پیگیری ماندگار بود. پیشنهاد می‌شود روان‌شناسان، مشاوران و روان‌پزشکان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت بهبود نوجوانان مبتلا به افسردگی عمده استفاده کنند.
