نسیم شمس علیزاده؛ کیوان کاکابرایی؛ حمزه احمدیان؛ مریم ضابط؛ نرگس شمس علیزاده
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر آموزش جرأتمندی بر خودپنداره دانشجویان پزشکی انجام شد. طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس صورت گرفت. گروه ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر آموزش جرأتمندی بر خودپنداره دانشجویان پزشکی انجام شد. طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس صورت گرفت. گروه آزمایش شامل ۵۰ دانشجوی ترم دوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کردستان بود. ۵۰ دانشجوی ترم دوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه که سابقه شرکت درکلاس‌های آموزش جرأتمندی را نداشتند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. هم‌چنین در گروه آزمایش 19 مرد و 31 زن و در گروه کنترل 20 مرد و 30 زن شرکت داشتند. این دو گروه از لحاظ سن، وضعیت اجتماعی اقتصادی، عدم ابتلا به بیماری‌های حاد جسمانی و روانی و سایر متغییرهای مورد نظر در پژوهش کاملاً همتا‌سازی شده بودند. در گروه آزمایش مهارت جرأتمندی به مدت 4 هفته آموزش داده شد اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرده بودند. قبل و بعد از مداخله هر دو گروه مورد ارزیابی با پرسشنامه مفهوم خویشتن بک قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره پیش آزمون در دو گروه مشابه بود. اما میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ خودپنداره تفاوت معنی‌داری وجود داشت. میانگین خودپنداره گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنی‌داری بالاتر بوده است (001/0>p). این یافته، نشان‌دهنده این است که آموزش مهارت‌های زندگی به‌طور معنی‌داری خودپنداره را افزایش می‌دهد. آموزش مهارت جرأتمندی بر بهبود خودپنداره تأثیر مثبت دارد. بنابراین،آموزش کوتاه مدت مهارت جرأتمندی در دانشگاه‌ها و مدارس توصیه می‌گردد.
