سامان ستاری؛ مریم زرنقاش
چکیده
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر افزایش سازگاری و کاهش احساس تنهایی روان‌شناختی همسران جانبازان بود. طرح پژوهش حاضر از مطالعات نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر افزایش سازگاری و کاهش احساس تنهایی روان‌شناختی همسران جانبازان بود. طرح پژوهش حاضر از مطالعات نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه همسران جانبازان شهر شیراز در سال 1397بود. 20 نفر از همسران جانبازان با روش هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه 10 نفرگروه آزمایش و۱۰ نفر گروه کنترل قرار داده شدند. درمان کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور طی 6 جلسه یک ساعته بر‌روی گروه آزمایش اجراء شد. سپس در جلسه‌ای از هر گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد. ابزار اندازه‌گیری پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های احساس تنهایی دانشگاه کالفرنیا و سازگاری اسپینر بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین سازگاری و احساس تنهایی روان‌شناختی دو گروه (آزمایش و کنترل) در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی درمان کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر افزایش سازگاری و کاهش احساس تنهایی روان‌شناختی همسران جانبازان اثربخش است. در‌نهایت درمان کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور با تغییر مداوم ارتباط فرد محیط و تعدیل هیجانی تاثیر معناداری بر سازگاری و احساس تنهایی روان‌شناختی همسران جانبازان داشت.
