کریم سواری؛ شیما عباسیان؛ ابوالقاسم رشید‌پور
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه علیّ توکل به خدا و نشاط با اضطراب از طریق امیدواری بود. جامعه‌ی آماری شامل دانش‌آموزان دختر سوم متوسطه‌ی دوره‌ی اول ناحیه‌ی 3 آموزش و پرورش اهواز بود که از بین آ‌ن‌ها ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه علیّ توکل به خدا و نشاط با اضطراب از طریق امیدواری بود. جامعه‌ی آماری شامل دانش‌آموزان دختر سوم متوسطه‌ی دوره‌ی اول ناحیه‌ی 3 آموزش و پرورش اهواز بود که از بین آ‌ن‌ها 198 نفر به صورت تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و دادههای پژوهش از طریق تحلیل مسیر و نرمافزار آماریSPSS و Amos تجزیه و تحلیل شدند. از آزمودنیها خواسته شد تا به پرسشنامههای توکل به خدا (محققساخته)، نشاط، افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و امیدواری میلر و پاورز پاسخ دهند. یافتهها نشان داد که پس از حذف روابط غیرمعنیدار، برازندگی مدل پیشنهادی مورد تأیید است و توکل به خدا با اضطراب رابطه علیّ منفی و با امیدواری رابطه علیّ مثبت دارد. این یافته نشان میدهد که توکل به خدا میتواند اضطراب را کاهش و امیدواری را افزایش دهد.
