طیبه محمودی؛ راضیه منصوری نژاد
چکیده
بخشش یکی از فرآیندهای روانشناختی و ارتباطی برای افزایش سلامت روان و التیام آزردگی است که لازمه رشد ارتباطی، عاطفی، معنوی و جسمانی انسان است و با بیشتر شاخصهای سلامت روان رابطه دارد. این پژوهش با هدف ...
بیشتر
بخشش یکی از فرآیندهای روانشناختی و ارتباطی برای افزایش سلامت روان و التیام آزردگی است که لازمه رشد ارتباطی، عاطفی، معنوی و جسمانی انسان است و با بیشتر شاخصهای سلامت روان رابطه دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه نشخوار خشم و بخشش در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز صورت گرفت. روش تحقیق همبستگی است. 400 دانش جو (200 دختر و 200پسر) با روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند و مقیاسهای نشخوار خشم و بخشش را تکمیل نمودند. دادهها با استفاده از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نشخوار خشم و بخشش خود و بخشش موقعیت همبستگی منفی و معنیدار وجود دارد. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که نشخوار خشم موجب افزایش خشم و سایر هیجانهای روانشناختی منفیشده و اجازه فرآیند خنثیسازی و چارچوبدهی مجدد واکنشهای منفی به تجربیات رنجشآور و جایگزین شدن آن با هیجانهای مثبت که طی فرآیند بخشش صورت میگیرد را نمیدهد و در نتیجه موجب کاهش بخشش میشود.