مریم پوررحیمی مرنی؛ حسن احدی؛ پرویز عسگری؛ سعید بختیارپور
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه تاب‌آوری پنسیلوانیا بر راهبردهای مقابله‌ای، کیفیت زندگی و خوش‌بینی دانشجویان انجام شد. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با پیگیری و گروه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه تاب‌آوری پنسیلوانیا بر راهبردهای مقابله‌ای، کیفیت زندگی و خوش‌بینی دانشجویان انجام شد. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با پیگیری و گروه کنترل انحام شده است، مشارکت‌کنندگان با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس40 نفر از آن‌ها به صورت تصادفی انتخاب گردیده و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، گمارده شدند. قبل و بعد از آموزش به پرسشنامه کیفیت زندگی و راهبردهای مقابله‌ای لازاروس و فولکمن و آزمون جهت گیری زندگی پاسخ دادند. آموزش برنامه پیشگیری پنسیلوانیا به شیوه گروهی برای گروه آزمایش طی 7 جلسه دو ساعته اجرا شد اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها از روش تجزیه و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که میان دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ خوش‌بینی و کیفیت زندگی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. یعنی میزان خوش‌بینی و کیفیت زندگی در گروه آزمایش نسبت به پس آزمون و گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش یافته بود. این نتایج به‌طور معنی‌داری در دوره پیگیری تداوم یافت. به‌طور کلی می‌توان گفت برنامه مداخله‌ای در افزایش کیفیت زندگی و خوش‌بینی دانشجویان مؤثر بوده است و آموزش این برنامه بر سبک مساله مدار دانشجویان اثربخش بود اما بر سبک هیجان مدار آنان تأثیری نداشت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که برنامه تاب‌آوری پنسیلوانیا از طریق اثربخشی بر میزان خوش‌بینی و راهبردهای مقابله‌ای مسأله مدار در ارتقای کیفیت زندگی دانشجویان از نقش مؤثری برخوردار است.
