احمد منصوری؛ نعیما کروژده؛ سمانه میری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علایم اضطراب فراگیر مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. در این پژوهش که از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علایم اضطراب فراگیر مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. در این پژوهش که از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود، ۱۶ نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای پرونده در بهزیستی شهر سبزوار به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس جلسات آموزشی برای افراد گروه آزمایش، به صورت گروهی طی 8 جلسه، بر اساس بستهی درمانی هیز و همکاران اجرا گردید، در حالی‌که گروه کنترل در معرض چنین مداخله‌ای قرار نگرفتند. شرکت‌کنندگان مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا و پرسشنامه ابعاد نگرانی را تکمیل کردند. داده‌های پژوهش به کمک نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 24 و با استفاده از تحلیل کوواریانس چند‌متغیره تحلیل شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که درمان پذیرش و تعهد باعث کاهش علایم اضطراب فراگیر و نگرانی مادران گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است (05/0>p). نتایج این مطالعه نشان داد که درمان پذیرش و تعهد نقش مهمی در کاهش علایم اضطراب فراگیر و نگرانی مادران کودکان مبتلابه اختلال طیف اتیسم دارد و درمانگران می‌توانند از این رویکرد درمانی جهت کاهش علایم اضطرابی مادران کودکان مبتلا به طیف اتیسم استفاده کنند.
