محمد امینایی؛ محمود آزادی؛ عبدالامیر گاطع‌زاده؛ صابره بهشتی مشهدی
چکیده
طرحواره‌های ناسازگار اولیه به‌عنوان چارچوبی برای پردازش اطلاعات عمل می‌کند و واکنش‌های عاطفی افراد به موقعیت‌های زندگی و الگوی روابط بین فردی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. روابط زناشوئی نیز از ...
بیشتر
طرحواره‌های ناسازگار اولیه به‌عنوان چارچوبی برای پردازش اطلاعات عمل می‌کند و واکنش‌های عاطفی افراد به موقعیت‌های زندگی و الگوی روابط بین فردی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. روابط زناشوئی نیز از تحت تاثیر طرحواره‌های ناسازگار اولیه قرار می‌گیرند. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین حوزه‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیه با رضایت‌مندی زناشویی می‌باشد.به‌منظور دستیابی به هدف پژوهش، تعداد 179 نفر دانشجوی متأهل از دانشگاه‌های مشهد، واحدهای دانشگاه آزاد مشهد (دانشکده علوم پایه، علوم انسانی) و از میان موسسات غیرانتفاعی (مؤسسه حکمت رضوی) و از میان دانشکده‌های دانشگاه فردوسی (دانشکده‌های علوم تربیتی، علوم پایه، الهیات، مهندسی و ادبیات) به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه طرحواره ناسازگار یانگ (1988) و رضایت‌مندی زناشویی انریچ (1989) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق نشان داد که حوزه‌های طرحواره‌های ناسازگار اولیه به‌طور معناداری با کاهش رضایت‌مندی زناشویی (رضایت زناشویی، ارتباطات، حل مساله به غیر از تحریف آرمانی) همراه است. هم‌چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که حوزه‌های طرد و بریدگی بهترین پیش‌بین‌کننده رضایت‌مندی زناشویی (0/001=r2= 0/17،P) هستند. لذا بر این اساس رضایت‌مندی زناشویی را می‌توان بر اساس طرحواره‌های ناسازگار پیش‌بینی کرد و بر همین اساس پیشنهاد می‌شود اهمیت طرحواره‌ها در رضایت زناشوئی مورد ملاحظه درمانگران قرار گیرد.
