نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

2 کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور، گرگان، ایران

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، کمال گرایی و سطح گلوکز خون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی و فیزیکی انجام شد.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر نیمه‌آزمایشی و به شیوه پیش‌آزمون_ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی_ فیزیکی مراجعه کننده به کلینیک دیابت و درمان زخم تلما شهر گرگان در سال 1403 تشکیل دادند و 30 بیمار به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به صورت غیر تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های افسردگی بک (1986)، کمال‌گرایی هیل و همکاران (2004)، فقدان لذت اسنیت و همیلتون (1999) و گلیکومتر جهت سنجش سطح گلوکز خون بود. گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در 8 جلسه60 دقیقه ای دریافت کرد، اما گروه گواه تا پایان پژوهش هیچ مداخله روانشناختی دریافت نکردند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش افسردگی، کمال‌گرایی و سطح گلوکزخون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی_فیزیکی شده است (05/0>P).
نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش افسردگی، کمال‌گرایی و سطح گلوکز خون بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به آنهدونیا روانی_فیزیکی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of treatment based on acceptance and commitment on depression, perfectionism and blood glucose level of type 2 diabetic patients suffering from psychological and physical anhedonia

نویسندگان [English]

  • mojtaba aghili 1
  • Faezeh Khoshbakht 2

1 Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.

2 Master of Psychology, Payam Noor University, Gorgan, Iran

چکیده [English]

Objective: This research was conducted with the aim of determining the effectiveness of acceptance and commitment therapy on depression, perfectionism and blood glucose levels of type 2 diabetic patients suffering from psychological and physical anhedonia.
Materials and methods: The current research was semi-experimental and pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the research was made up of type 2 diabetic patients suffering from mental-physical anhedonia who referred to Thelma Diabetes and Wound Treatment Clinic in Gorgan in 2024, and 30 patients were selected by purposeful sampling and non-randomly in two experimental and control groups (each group 15 people) were replaced. The research tools were depression questionnaires by Beck (1986), perfectionism by Hill et al. (2004), lack of pleasure by Sneath and Hamilton (1999) and a glucometer to measure blood glucose levels. The experimental group received treatment based on acceptance and commitment in 8 sessions of 60 minutes, but the control group did not receive any psychological intervention until the end of the study.
Findings: The findings showed that acceptance and commitment therapy led to a reduction in depression, perfectionism, and blood glucose levels in type 2 diabetic patients with psychophysical anhedonia (P<0.05).
Conclusion: Therefore, it can be concluded that the treatment based on acceptance and commitment leads to the reduction of depression, perfectionism and blood glucose levels of type 2 diabetic patients suffering from psychological-physical anhedonia. Therefore, this treatment model can be used as an auxiliary treatment to prevent or reduce the complications of type 2 diabetes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • acceptance and commitment therapy
  • depression
  • perfectionism
  • blood glucose
  • psychological-physical anhedonia