نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• منیژه اسکندری ¹
• بدری جعفری ²

¹ گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان، ارسنجان، ایران

² گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون، کازرون، ایران،

چکیده

هدف: هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش خودکنترلی بر تعارضات زناشویی و سازگاری زناشویی زوجین بود.

روش: پژوهش حاضر تجربی از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل با پیش آزمون- پس آزمون بود. نمونه مطالعه شامل 30 نفر از متاهلین شهر شیراز بود که در بهار 1396 به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به تصادف در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. هر دو گروه ابتدا به پرسشنامه های تعارض‌های زناشویی ثنایی و براتی و سازگاری زناشویی باسبلی و همکاران پاسخ دادند. گروه آزمایش در 10 جلسه آموزش خودکنترلی شرکت کرد، در حالیکه گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. سپس دو گروه مجدداً به پرسشنامه های ذکر شده پاسخ دادند. داده ها توسط تحلیل کوواریانس یک راهه و چند متغیره مورد تحلیل قرارگرفت.

یافته ها: تحلیل کوواریانس یک راهه نشان داد در پس آزمون در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، میانگین نمرات تعارضات زناشویی به طور معناداری کاهش و میانگین نمرات سازگاری زناشویی به طور معناداری افزایش یافته است. تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد در گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به گروه کنترل، ابعاد تعارضات زناشویی شامل میانگین نمرات کاهش همکاری، افزایش واکنش های هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان و کاهش ارتباط موثر به طور معناداری کاهش و ابعاد سازگاری زناشویی شامل میانگین نمرات ابعاد همفکری و توافق، رضایت و انسجام به طور معناداری افزایش یافته است.

نتیجه گیری: آموزش خود کنترلی باعث کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سازگاری زناشویی می شود.

کلیدواژه‌ها

• آموزش خودکنترلی
• تعارضات زناشویی
• سازگاری زناشویی

موضوعات

• روانشناسی

عنوان مقاله [English]

The effectivness of self-control traning on marital conflicts and marital adjustment of couples

نویسندگان [English]

• Manijeh Eskandari ¹
• Badri Jaafari ²

¹ Department of Nursing, Arsanjan Branch, Islamic Azad University, Arsanjan, Iran

² Department of Nursing and Midwifery, Kazerun Branch, Islamic Azad University , Kazerun, Iran

چکیده [English]

Aim: This study investigates the effect of self-control traning on marital conflicts and marital adjustment of couples.

Methods: The method was quasi-experimental with experimental and control group with pre-test -post-test design. 30 persons Of married individuals in Shiraz who referred to counseling centers in the spring of 2017, was selected by accessible sampling and randomly assigned to experimental and control groups. Both groups first responded to Sanaye and Barati's marital conflict and Bassbeli et al. marital adjustment questionnaires. The experimental group participated in 10 sessions of self-control education, while the control group did not receive any training, then both groups responded to the mentioned questionnaires. Data were analyzed using one way covariance analysis and multivariate covariance analysis.

Results: One way covariance analysis showed that in the post test in the experimental group, the mean score of marital conflicts was significantly lower than the control group. Multivariate covariance showed that the mean scores of reducing collaboration, increasing emotional responses, increasing support for children and reducing effective communication in the experimental group in the post-test were significantly reduced compared to the control group. One-way covariance analysis indicated that the mean of marital adjustment scores in the post test in the experimental group was significantly higher than the control group. Multivariate analysis of covariance showed that the mean scores of sympathy and consensus, satisfaction and cohesion dimensions in the experimental group were significantly increased in the post test compared to the control group.

Conclusion: Self-control training reduces marital conflicts and increases marital adjustment.

کلیدواژه‌ها [English]

• self-control training
• marital conflicts
• marital adjustment