نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران

2 کارشناس ارشد روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، گلستان، ایران

10.22055/jacp.2022.38786.1206

چکیده

هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی بهزیستی ذهنی براساس شفقت‌ورزی به خود در بین دانشجویان مطلقه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان زن مطلقه دانشگاه پیام نور رشته روان‌شناسی، مقطع کارشناسی ارشد شهر تهران در سال تحصیلی 99-98 بود که از میان آن‌ها نمونه‌ای به حجم 90 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) و شفقت‌ورزی به خود نف (2003) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان در محیط نرم‌افزار SPSS-22 تحلیل شدند. نتایج نشان دادند متغیرهای مهربانی با خود، قضاوت و داوری، انسانیت مشترک، انزوا، بهشیاری و همانندسازی افراطی، توانستند به‌طور مثبت و معنادار ترتیب 16، 25 و 13 درصد از واریانس متغیر بهزیستی ذهنی را پیش‌بینی کنند و متغیرهای قضاوت و داوری، انزوا و همانندسازی افراطی به‌صورت منفی و معنادار توانستند به ترتیب 9، 3 و 21 درصد از واریانس متغیر بهزیستی ذهنی را پیش‌بینی کنند. همچنین قضاوت و داوری، انزوا به‌صورت مثبت و معنادار توانستند به‌ترتیب 10 و 19 درصد از واریانس متغیر بهزیستی ذهنی را پیش‌بینی کنند و مهربانی با خود، انسانیت مشترک به‌طور منفی معنادار توانستند به‌ترتیب 6 و 4 درصد از واریانس متغیر بهزیستی ذهنی را پیش‌بینی کنند. نتایج نشان داد شفقت با خود پیش‌بینی‌کننده بهزیستی ذهنی دانشجویان زن مطلقه بود. استلزام‌های نتایج به‌دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Predicting Mental Well-Being Based on Self-Compassion in Divorced Female Students

نویسندگان [English]

  • Seyed Mojtaba Aghili 1
  • Fatemeh Asadpour 2

1 Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Iran

2 MA of Psychology, Payame Noor University, Golestan, Iran

چکیده [English]

This study aimed to predict mental well-being based on self-compassion among divorced students. The research method was descriptive-correlational and the statistical population consisted of all divorced female master students of Payame Noor University studying psychology in Tehran in the academic year 2019-2020, of whom a sample of 90 people was selected through convenience sampling method. Then, the subjects answered the Keys and Magyarmo (2003) Mental Well-Being and Self-Compassion (2003) questionnaires. For data analysis, Pearson correlation and simultaneous multiple regression were used via SPSS-22 software. The results showed that the variables of self-compassionate, judgment, common humanity, isolation, vigilance, and extreme imitation could positively and significantly predict 16, 25, and 13% of the variance of the mental well-being variable and the variables of Judgment, Isolation, and extreme replication could negatively and significantly predict 9, 3, and 21% of the variance of the mental well-being variable, respectively. Also, judgment and isolation positively and significantly could predict 10 and 19% of the variance of the mental well-being variable, respectively. And self-compassion and shared humanity could significantly and negatively predict 6% and 4% of the variance of the variable mental well-being, respectively. The results showed that compassion was a predictor of the mental well-being of divorced female students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • mental well-being
  • self-compassion
  • divorce
ابوسعیدی مقدم، نجمه، ثناگوی محرر، غلامرضا، و شیرازی، محمود. (1400). تأثیر مداخلات مبتنی بر درمان شفقت خود (CFT) بر احساس تنهایی، شرم و گناه زنان متقاضی طلاق. زن و مطالعات خانواده، 14(52)، 82-69.
تبریزی، فاطمه، قمری، محمد، فرح‌بخش، کیومرث، و بزازیان، سعیده. (۱۳۹۸). اثربخشی درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با شفقت بر نگرانی و نشخوار فکری زنان مطلقه. مطالعات روا‌ن‌شناختی، 5(2)، 17-9.
تفنگچی، مریم، رئیسی، زهره، قمرانی، امیر، و رضایی جمالویی، حسن. (1400). رابطه علّی شفقت به خود و خود‌انتقادی در بیماران زن مبتلا به سردردهای تنشی با کاربرد مدل معادلات ساختاری. بیهوشی و درد، ۱۲(۲)، 77‌-۶۲.
خسروی، صدالله، صادقی، مجید، و یابنده، محمد‌‌رضا. (1392). کفایت روان‌سنجی مقیاس شفقت خود. روش‌ها و مدل‌های روا‌ن‌شناختی، 3‌(13)، 59-47.
خلج‌زاده، مهدیه، و هاشمی، نظام. (1398). اثربخشی آموزش خود‌شفقت‌ورزی بر ادراک شایستگی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی دختران بد‌سرپرست. روان‌شناسی تربیتی، 15(54)، 32-1.
درفشی، بهار، و زرنقاش، مریم. (1399). اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر احساس تنهایی و بهزیستی مادران مطلقه. علمی-پژوهشی زن و جامعه،11(2)، 46-35.
دشت‌بزرگی، زهرا، و همایی، رضوان. (۱۳۹۶). رابطه شفقت خود، حمایت اجتماعی و امیدواری با بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری. پژوهش پرستاری ایران، 12(6)، 13-6.
دلاور، علـی. (1385 ). روش‌هـای تحقیـق در روان‌شناسی و علوم‌تربیتی. تهران: مؤسسه نشر ویرایش. چاپ نوزدهم.
زارعی، سلمان، و فولادوند، خدیجه. (1398). بررسی نقش واسطه‌ای امید در رابطه بین خود‌شفقت‌ورزی با رضایت از زندگی؛ یک مطالعه غیرمداخله‌ای. پژوهش سلامت، ۴‌(۳)، 167-159.
صابریان، سمیه، و طباطبایی، سیدموسی. (1396). اثربخشی آموزش خود‌شفقت‌ورزی بر روی رفاه ذهنی و خود ارزشمندی دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب امتحان. روان‌شناسی تحلیلی شناختی، 8(31)، 29-19.
صادقی، مسعود، و باوزین، فاطمه. (1398). احساس تنهایی در سالمندان: نقش بهزیستی ذهنی، سرمایه روان‌شناختی و هوش معنوی. روان‌شناسی پیری، 5(1)، 51-41.
کرد، بهمن. (۱۳۹۵). پیش‌بینی بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری بر‌‌اساس ذهن‌آگاهی و شفقت‌ورزی به خود. ایرانی آموزش در علوم پزشکی، ۱۶(۳۴)، ۲82-273.
گلستانی‌بخت، طاهره. (1386). ارائه الگوی بهزیستی ذهنی و شادمانی در جمعیت شهر تهران. رساله دکتری روان‌شناسی بالینی دانشگاه الزهرا، تهران.
موسوی، سید‌مرتضی، خواجوند خوشلی، افسانه، اسدی، جوانشیر، و عبدالله‌زاده، حسن. (۱۳۹۸). اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی ذهن زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک. پرستار و پزشک در رزم، 25(7)، 51-42.
نصری، شیما، کاکابرایی، کیوان، و شریفی، محمد. (1396). اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر بهزیستی ذهنی و سازگاری فردی-‌‌اجتماعی زنان مطلقه. زن و فرهنگ، 9(34)،۱۴۲-۱۲۹.
ورعی، پیام، مؤمنی، خدامراد، و مرادی، آسیه. (1397). خودشفقت‌ورزی، بازخورد به دین و اضطراب مرگ: پیش‌‌بین‌های بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان. روان‌شناسی تحولی: روان‌شناسان ایرانی، 14(56)، 460-445.
هادیان، صفورا، و جبل‌عاملی، شیدا. (۱۳۹۸). اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی ذهنی دانشجویان دارای اختلال خواب. دوماهنامه دانشگاه شاهد، 27(140)، 19-7.
Bridges, L., & Margie Zaff, F. (2017). Background for community-level work on emotional well-being in Adolescence: Reviewing the literature on contributing factors. New York: Child Trends.
Diener, E. (2018). Advances and Open Questions in the Science of Subjective Well-Being. Collabra Psychology, 4(1), 115-121.
Durayappah, A. (2011). The 3P Model: A general theory of subject well-being. Journal Happy Study, 12(4), 681-716.
Imtiaz, S. (2016). Rumination, Optimism, and Psychological Well-Being among the Elderly: Self-Compassion as a Predictor. Journal of Behavioural Sciences, 26(1), 32-50.
Jeon, H., Lee, K., & Kwon, S. (2016). Investigation of the structural relationships between social support, selfcompassion, and subjective well-being in Korean Elite Student Athletes. Psychology Report, 119(1), 39- 54.
Keyes, M., & Magyar-Moe, L. (2003). The measurement and utility of adult subjective well-being. Positive Psychological Assessment: A Handbook of Models and Measures, 21(2), 411-425.
Maheux, A., & Price, M. (2018). The indirect effect of social support on post-trauma psychopathology via self-compassion. Personality and Individual Differences, 88(1), 102-107.
Neff, K. (2011). Self-compassion: Stop beating yourself up and leave insecyrity behind. New York: Harper Collin.
Neff, K., & Germer, C. (2013). A pilot study and randomized controlled trial of the mindful self-compassion program. Journal of Clinical Psychology, 69(1), 28-44.
Ozmete, E. (2011). Subjective well-being: A research on life satisfaction as cognitive component of subjective well-being. Social Indicators Research, 3(4), 55-61.
Tanaka, M., Wekerle, C., Schmuck, M. L., & Paglia-Boak, A. (2011). The linkages among childhood maltreatment, adolescent mental health, and self-compassion in child welfare adolescents. Child Abuse & Neglect, 35(10), 887-898.
Vettese, L., Dyer, C., Wing, L., & Christine, W. (2011). Does self-compassion mitigate the association between childhood maltreatment and later emotion regulation difficulties? A preliminary investigation. Journal Mental Health Addiction, 9(5), 480-491.