نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• امیر اژدری ¹
• آسیه مرادی ²
• جهانگیر کرمی ³

¹ کارشناسی ارشد روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

² ‌استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

³ دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی گروه درمانی وجودی بر روابط بین‌فردی سالمندان ‌در یک طرح شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون وگروه کنترل صورت گرفت. جامعه‌ی این پژوهش شامل کلیه سالمندان شهر کرمانشاه بود که از میان سه مرکز موجود یک مرکز به‌صورت تصادفی انتخاب شد (مرکز توانبخشی روزانه سالمندان مهرگان). 20 سالمند این مرکز به‌صورت داوطلب انتخاب گردیدند و به‌صورت تصادفی 10 نفر در گروه آزمایش و10 نفر به‌صورت تصادفی در گروه کنترل اختصاص یافتند. گروه آزمایش هفته‌ای یک جلسه (هر جلسه 2 ساعت) به‌مدت 8 هفته مورد مداخله گروه درمانی وجودی قرار گرفتند و ‌گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. ‌شرکت‌کنندگان هر دو گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از ‌روش آماری تحلیل کوواریانس ‌مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان ‌وجودی باعث بهبودی ‌روابط بین‌فردی شده است (001/0 >‌P). در‌نتیجه توصیه می‌شود از گروه درمانی وجودی در مورد سالمندانی که از روابط بین‌فردی ضعیفی برخوردارند، استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

• گروه‌درمانی وجودی
• روابط بین‌فردی
• سالمندان

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Existential Group Therapy on Interpersonal Communication of Elderly People in Nursing Homes

نویسندگان [English]

• Amir Azhdari‌ ¹
• Asie Moradi‌ ²
• Jahangir Karami‌ ³

¹ MA of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran

² Assistant Professor, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran

³ Associate Professor, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran

چکیده [English]

The present study aimed to investigate the effectiveness of existential group therapy on the interpersonal communication of the elderly in a quasi-experimental design with a pre-test and post-test and a control group. The population of this research included all the elderly people of Kermanshah city, and one center was randomly selected from among the three existing centers (Mehrgan Day Rehabilitation Center for the Elderly). Among them, 20 elderly people were selected as research samples; 10 were randomly assigned to the experimental group, and 10 were randomly assigned to the control group. The experimental group received one intervention session per week (2 hours per session) for 8 weeks, and the control group did not receive any intervention. The participants of both groups were assessed in the pre-test and post-test. The data were analyzed using the statistical method of covariance analysis. The results showed that existential therapy improved interpersonal relationships (P < 0.001). As a result, it is recommended to use existential group therapy for the elderly who have weak interpersonal relationships.

کلیدواژه‌ها [English]

• Existential group therapy
• interpersonal relationships
• elderly