ORIGINAL_ARTICLE
آموزش مهارتهای فراشناختی بر کاهش تفکّر ارجاعی و بهیود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان با شادکامی پایین
پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش مهارتهای فراشناختی بر کاهش تفکّر ارجاعی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان با شادکامی پایین انجام شد. روش این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی این پژوهش شامل کلیهی دانشآموزان دختر پایهی سوم دورهی متوسطهی دوم شهر قزوین در در نیمسال دوم تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند. 30 دانشآموز به روش نمونهگیری هدفمند و بر اساس نمرهی پایین در مقیاس شادکامی انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. شرکتکنندههای گروه آزمایش برنامهی آموزشی مهارتهای فراشناختی را در نُه جلسهی شصت دقیقهای (هر هفته دو جلسه) بهصورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. شرکتکنندهها به پرسشنامهی تفکّر ارجاعی اهرینگ و همکاران و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون، بین میانگین نمرات پسآزمون گروههای آزمایش و کنترل در متغیرهای تفکّر ارجاعی و خودکارآمدی تحصیلی تفاوت معنیداری وجود دارد. در مجموع، نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای فراشناختی بر کاهش تفکّر ارجاعی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان با سطح شادکامی پایین تأثیر مثبت دارد.
https://jacp.scu.ac.ir/article_16513_2de4d1b3c4bd2769227085244c8b8a9f.pdf
2018-02-20
321
340
10.22055/jacp.2020.31990.1131
مهارتهای فراشناختی
تقکّر ارجاعی
خودکارآمدی تحصیلی
سارا
کریمی
sarakarimi6990@gmail.com
1
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
مرضیه ح
حبیبی
mhabibi008@gmail.com
2
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
AUTHOR
اناری، نسیم و پاکدامن، بهزاد. (1396). بررسی رابطه خودکارآمدی و کفایت اجتماعی با شادکامی در دانشجویان محقق اردبیلی. چهارمین کنفرانس بینالمللی نوآوریهای اخیر در روانشناسی، مشاوره و علوم رفتاری، دانشگاه نیکان، تهران.
1
بیانی، علیاصغر. (1385). پایایی و روایی مقیاس افسردگی ـ شادکامی مک گریل و جوزف. مجلهیدانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی، 8(29)، 40-31.
2
پورمحمد قوچانی، کامران؛ قدمپور، عزتاله؛ یوسفوند، مهدی؛ پادروند، پیمان و آج، آرمان. (1398). اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی– فراشناختی بر سبکهای حل مسأله و تفکّر ارجاعی دانشآموزان دختر. مجلهی اندیشههای نوین تربیتی، 2(52)، 216-203.
3
تقوائینیا، علی. (1397). تأثیر آموزش راهبردهای فراشناختی بر کمکطلبی و تعللورزی تحصیلی دانشجویان مشروطی. مجلهی راهبردهای شناختی در یادگیری، 6(11)، 2014-193. حاتمزاده عربی، الهام؛ ایزدی، صمد و هاشمی، سهیلا. (1394). مقایسه عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان دو زبانه و تک زبانه دورهی ابتدایی. مجلهی پژوهش در برنامهریزی درسی، 12(1)، 73-65.
4
رضایی، عبدالمطلب؛ رئیسی، خداداد و جلیلیان، سارا. (1397). بررسی تأثیر مهارتهای فراشناختی و خودکارآمدی تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی مجتمع آموزش عالی سراوان.مجلهی تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 49(4)، 776-749.
5
سراج خرمی، ناصر و صفاریان، اعظم. (1395). بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای فراشناختی بر خودکارآمدی دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر اصفهان. کنفرانس ملی دانش و فناوری روانشناسی، علوم تربیتی و جامعه روانشناسی ایران، مؤسسه برگزارکننده همایشهای توسعه محور دانش و فناوری سام ایرانیان، تهران. سیف، علیاکبر. (1396). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: انتشارات دوران. شیرمحمدی، فرهاد؛ کاکاوند، علیرضا؛ صادقی، میثم و جعفری جوزانی، راضیه. (1395). نقش میانجی تفکّر ارجاعی در ارتباط بین کمالگرایی و اضطراب اجتماعی. مجلهی مطالعات روانشناختی، 12(2)، 128-107.
6
صفری، نوشآفرین؛ قاسمیپور، مریم و طاهری، زهرا. (1396). تأثیر فنآوری آموزشی و راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان کشاورزی دانشگاه پیامنور لرستان. مجلهیپژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 9(41)، 15-3.
7
صنوبر، عباس. (1397). رابطه شادکامی، تابآوری و خودکارآمدی تحصیلی با سازگاری تحصیلی دانشآموزان پسر پایه دهم. مجلهی جامعهشناسی آموزش و پرورش، 8(2)، 15-1.
8
علیپور احمد و نوربالا احمدعلی. (1378). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاههای تهران. مجلهی روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، ۵(2-1)، 66-55.
9
قائدی، فهیمه؛ شبانکاره، الهام و مقدم برزگر، مجید. (1395). تمایزیافتگی و تفکرارجاعی: نقش واسطهای درماندگی آموختهشده. مجلهی شناخت اجتماعی، 5(1)، 51-35.
10
قدمپور، عزتاله؛ یوسفوند، لیلا و رادمهر، پروانه. (1396). مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی بر امید تحصیلی در دانشآموزان دختر و پسر. مجلهی راهبردهایشناختی در یادگیری، 5(9)، 47-33.
11
قلیپور، نسیم. (1397). بررسی رابطه باورهای فراشناختی با خودکارآمدی، شادکامی و بهزیستی روانشناختی در دانشآموزان مدارس آموزش از راه دور. مجلهی پیشرفتهای نوین در علوم رفتاری، 3(20)، 64-51. کریمی جوزستانی، لیلا؛ یارمحمدیان، احمد و ملکپور، مختار. (1395). آموزش مبتنی بر فراشناخت بر بهبود عملکرد املا دانشآموزان دارای اختلال یادگیری املا شهر اصفهان. مجلهی یادگیری الکترونیکی شیراز، 3(6)، 69-61.
12
گل محمدنژاد بهرامی، غلامرضا و رحیمی، المیرا. (1395). بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای فراشناختی بر سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی اجتماعی دانشآموزان دختر متوسطه شهرستان نقده. مجلهی آموزش و ارزشیابی، 9(35)، 81-65.
13
گیج، ناتانیل لیز. (1917). مبانی علمی هنر تدریس. ترجمهی محمود مهرمحمدی (1384). تهران: انتشارات سمت.
14
لیوارجانی، شعله؛ محمدیان، عبدالله و آزموده، معصومه. (1398). بررسی میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی و سرسختی روانشناختی در دانشآموزان دبیرستانی با سطوح شادکامی متفاوت. مجلهی آموزش و ارزشیابی، 12(46)، 124-105. نخستین گلدوست، اصغر؛ غضنفری، احمد؛ شریفی، طیبه و چرامی، مریم. (1398). اثربخشی آموزش مهارتهای فراشناختی بر مهارتهای مطالعه و هیجانات تحصیلی دانشآموزان پسر پایه دهم مدارس شهرستان اردبیل. مجلهی روانشناسی مدرسه، 8(2)، 155-131.
15
نقیبی، سیدهحمیده؛ سعیدی، زهرا و خزائی، فاطمه. (1397). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر امیدواری و شادکامی افراد مبتلابه سرطان.مجلهی پژوهشهای مشاوره، 17(65)، 29-4.
16
هادیان، همیلا و امیدی، معبود. (1398). رابطه خودکارآمدی و شادکامی با بهزیستی روانشناختی در دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه دو شهر خرمآباد. ششمین همایش ملی پژوهشهای مدیریت و علوم انسانی در ایران، مؤسسه پژوهشی مدیریت مدبر، تهران.
17
هادینژاد، حسن و زارعی، فاطمه. (1388). پایایی، اعتبار، و هنجاریابی پرسشنامه شادکامی آکسفورد. مجلهیپژوهشهای روانشناختی، 12(2-1)، 77-62.
18
یوسفوند، مهدی؛ میردریکوندی، فضلالله؛ سپهوندی، محمدعلی و فرخزادیان، علیاصغر. (1398). اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی-فراشناختی بر تغییر سطح تابآوری تحصیلی و تفکّر ارجاعی دانشآموزان دختر. مجلهی آموزش و ارشیابی، 12(45)، 30-13.
19
یوسفی لویه، مجید؛ صالحی، مهدیه؛ نفیسی، غلامرضا و رئیسی، زهره. (1389). تأثیر آموزش شادکامی به شیوهی شناختی-رفتاری فوردایس بر سلامت عمومی و هوش هیجانی دانشجویان.مجلهی تحقیقات روانشناختی، 2(8)، 74-62. Allaertab, J., De Raedt, R., & Vanderhasselt, M. A. (2019).When choosing means losing: Regret enhances repetitive negative thinking in high brooders. Journal of Experimental Social Psychology, 8(10), 38-50.
20
Argyle, M., & Lu, L. (1990). The happiness of extraverts. Personality and Individual Differences, 11(3), 1011-1017.
21
Bandura, A. (2010). Self-efficacy: In the corsini encyclopedia of psychology (4th Ed.). Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons.
22
Calmes, C. A., & Roberts, J. E. (2007). Repetitive Thought and Emotional Distress: Rumination and worry as prospective predicators of depressive and anxious symptomatology. Journal of Personality and Social Psychology, 30, 343-356.
23
Catalano, A. (2017). Development and validation of the Metacognitive Strategies for Library Research SkillsScale (MS-LRSS). The Journal of Academic Librarianship, 43(3), 178-183.
24
Chiu, Y. L., & Tsai, C. C. (2014). The roles of social factor and internet self-efficacy in nurses' web-based continuing learning. Educational Today, 34(3), 446-450.
25
Chou, H., & Wang, S. S. (2016). The effects of happiness types and happiness congruity on game app advertising and environments. Electronic Commerce Research and Applications, 20, 1-14.
26
Drost, J., Van der Does, W., Van Hemert, M. A., Penninx, W. J. H., & Spinhoven, P. (2014). Repetitive negative thinking as a transdiagnostic factor in depression and anxiety: A conceptual replication. Journal of Behaviour Research and Therapy, 63(3), 177-183.
27
Efklides, A. (2001). Metacognitive experiences in problem solving. In A.Efklides, J. Kuhl, & R. M. Sorrentino (Eds.), Trends and prospects in motivation research. Dordrecht: Kluwer.
28
Ehring, T., Zetsche, U., Weidacker, K., Wahl, K., & Ehlers, A. (2010). The Perseverative Thinking Questionnaire (PTQ): Validation of a contentindependent measure of repetitive negative thinking. Behavior Therapy & Expermental Psychiatry, 42(2), 225-232.
29
Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring. A new area of cognitive-development inquiry. American Psychologist, 34(10), 906-911.
30
Francis, L. J., Brown, L. B., Lester, D., & Philipchalk, R. (1998). Examination of the reliability and validity of the Oxford happiness inventory among students in the UK, USA, Australia, and Canada. Personality and Individual Differences, 24, 167-171.
31
Grol, M., Hertel, P. T., Koster, E. H. W., & De Raedt, R. (2015). The effects of rumination induction on attentional breadth for self-related information. Clinical Psychological Science, 3(4), 607-618.
32
Jinks, J., & Morgan, V. (1999). Children's perceived academic self-efficacy: An Binventory scale. Journal of Clearing House, 72(4), 224-230.
33
Lane, T. (2017). How does happiness relate to economic behaviour? A review ofthe literature. Journal of Behavioral and Experimental Economics, 68, 62-78.
34
Linnenbrink, E. A., & Pintrich, P. R. (2003). The role of self-efficacy beliefes in student engagement and learning in the classroom. Reading and Writing Quarterly, 19, 119-137.
35
McEvoy, P. M., Watson, H., Watkins, E. R., & Nathan, P. (2013). The relationship between worry, rumination, and comorbidity: Evidence for repetitive negative thinking as a transdiagnostic construct. Journal of Affective Disorders, 151(3), 313-320.
36
Mills, C., Grant, M., Lechner, V., & Judan, R. (2014). Relationship between trait repetitive negative thinking styles and symptoms of psychopathology. Personality and Individual Differences, 71(3), 19-24.
37
Orru, G., Gobbo, F., O’Sullivan, D., & Longo, L. (2018). An investigation of the impact of a social constructivist teaching approach, based on trigger questions, through measures of mental workload and efficiency. International Conference on Computer Supported Education, 2, 292-302.
38
Roese, N. J., & Epstude, K. (2017). The functional theory of counterfactual thinking: New evidence, new challenges, new insights. Advances in experimental social psychology, 56, 61-69.
39
Short, M. M., & Mazmanian, D. (2016). Perfectionism and negative repetitive thoughts: Examining a multiple mediator model in relation to mindfulness. Personality and Individual Differences, 55(6), 716-721.
40
Smith, K. A., Shepley, S. B., Alexander, J. L., & Ayres, K. M. (2015). The independent use of self-instructions for the acquisition of untrained multi-step tasks for individuals with an intellectual disability: A review of the literature. Research in developmental disabilities, 40, 19-30.
41
Szczygieł, D., & Mikolajczak, M. (2017). Why are people high in emotional intelligence happier? They make the most of their positive emotions. Personality and Individual Differences, 117, 177-181.
42
Wells, A. (2010). Metacognitive Therapy for anxiety and depression. Cognitive behavioral therapy book reviews, 6(1), 1-4.
43
Yang, C. (2017). Learning Strategy Use of Chinese PhD Students of Social Sciences in Australian Universities. PhD Thesis of Philosophy, Griffith University, Australia.
44
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مدل سلامت روان، خودشناسی انسجامی و صفات شخصیت با نقش میانجی گری خودشفقتی در دانش جویان دختر
این پژوهش با هدف بررسی مدل سلامت روان بر اساس خودشناسی انسجامی و صفات شخصیت با میانجیگری خودشفقتی در دانشجویان دانشگاه اصفهان در یک طرح پژوهش همبستگی انجام شد. جامعهی این پژوهش شامل دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه اصفهان بود که 300 نفر از این دانشجویان بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه، پرسشنامههای خودشناسی انسجامی قربانی، خودشفقت نف، سلامت عمومی گلدبرگ و صفات شخصیتی کاستا و مککری بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری و بوتاستراپ مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثرات مستقیم خودشناسی انسجامی، صفات شخصیت و خودشفقتی بر سلامت روان معنیدار هستند. همچنین نتایج مسیرهای میانجی نشان داد که نقش واسطهای خودشفقتی در رابطه خودشناسی انسجامی و صفات شخصیت بر سلامت روان معنیدارند. نتایج این بررسی نشان داد که تقویت خودشناسی و همچنین آموزش خودشفقتی، میتواند نقش مؤثری در سلامت روان و توانمندسازی دانشجویان داشته باشد.
https://jacp.scu.ac.ir/article_16640_0f5a610081668618a0e0dcf3870f4ab1.pdf
2018-02-20
341
360
10.22055/jacp.2021.35479.1167
خودشناسی انسجامی
خودشفقت
صفات شخصیت
سلامت روان
مریم
اسماعیلی
mar_yam_es@yahoo.com
1
گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی روان شناسی،دانشگاه اصفهان
AUTHOR
احمدی
زینب
zeinabahmadi265@yahoo.com
2
دانشگاه اصفهان. دانشکده علوم تربیتی
LEAD_AUTHOR
احمدی، خدابخش؛ علیزاده، جابر؛ رضازاده، مجید و جبرئیلی، شهلا. (1393). ارتباط عوامل شخصیتی و کارکرد خانواده با سلامت روان در سوء مصرف کنندگان مواد. مجلهی علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، 18(2)، 85-73.
1
احمدی، خدابخش؛ نجاتی، وحید و عبدی، محمدرضا. (1390). مقایسه سلامت عمومی و ارتباط آن با ویژگیهای شخصیتی در نوجوانان. مجلهی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، 81(21)، 36-29.
2
آقابابایی، ناصر؛ قربانی، نیما و خدابخش، محمدرضا. (1390). تقابل فرایندهای خودشناختی با آستانهگذری. روانشناختی و دین، 4(1)، 69-55.
3
امیری، فاطمه؛ دانشمندی، هادی و زمانیان، زهرا. (1395). بررسی ارتباط بین ویژگیهای شخصیتی و سلامت عمومی در دانشجویان دانشکدههای بهداشت و تغذیه شیراز. دومین همایش بین المللی ارکونومی ایران، دانشگاه شیراز، شیراز.
4
باقیانی مقدم، محمد؛ مطلق، زهرا و سیز مکان، لیلا. (1390). رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی یزد. مجلهی تحقیقات علوم پزشکی، 13(10)، 38.
5
چراغیان، حدیث؛ حسینیان، سیمین؛ حیدری، ناصر و زارعی، محمد. (1395). رابطه خود دلسوزی و سلامت روان با نقش میانجی عزت نفس و تصویر بدنی در دانشجویان دختر. فصلنامهی مطالعات زن و خانواده، 4(2)، 56-33.
6
حسین زاده، سحر؛ قربانی، نیما و نبوی، مسعود. (1390). مقایسه گرایش شخصیتی خودتخریبی و خودشناسی انسجامی در بیماران مبتلا به مالتیپل و افراد سالم. مجلهی روانشناسی معاصر، 6(2)، 44-35.
7
خانجانی، زینب. (1389). نقش استرس، تصویر بدنی و عوامل شخصیتی بر سلامت روان در دانشجویان دانشگاه شاهد. پنجمین کنگره سلامت روان، دانشگاه شاهد، تهران.
8
دستجردی، رضا؛ فرزاد، ولی اله و کدیور، پروین. (1390). نقش پنج عامل بزرگ شخصیت در پیشبینی بهزیستی روانشناختی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی، 2(18)، 133-126.
9
رستمی، مهدی؛ قزلسفلو، مهدی و محمدلو، هادی. (1394). پیشبینی سلامت روانی بر مبنای شفقتخود، هویت و خودشناسی دانشجویان. فصلنامهی مشاوره و روان درمانی، 15(4)، 36-29.
10
رضوانی، مرجان و سجادیان، ایلناز. (1397). نقش میانجی شفقت خود در تأثیر ویژگیهای شخصیتی بر عملکردهای روانشناختی مثبت در دانشجویان دختر. پژوهشنامه روانشناسی مثبت، 4(15)، 27-13.
11
زنجانی، زهرا؛ حسینی، حسین؛ سروش، زهرا و لطفی، طاهره. (1397). رابطه شکرگزاری و خودشفقتی با سلامت روانی دانشجویان دانشگاه کاشان. دومین کنگره بینالمللی مطالعات اجتماعی سلامت، تهران.
12
ساپینگتون، اندرو. (2006 ). بهداشت روانی. ترجمه حمیدرضا حسین شاهی برواتی (1379). تهران: نشر روان.
13
شکری، امید؛ مرادی، علیرضا و فرزاد، ولیاله. (1384). نقش صفات شخصیت و سبکهای مقابله در سلامت روانی دانشجویان. مجله تازههای علوم شناختی، 7(1)، 48-30.
14
عجم، علی اکبر؛ فرزانفر، جواد و شکوهیفرد، حسین. (1395). بررسی نقش شفقت خود در سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد. نشریه آموزش پرستاری، 5(5)، 16-9.
15
فرخ نیا، الناز و سلیمانی، مهران. (1393). نقش ویژگیهای شخصیتی و طرحوارههای ناسازگار اولیه در پیشبینی سلامت روان. مجله مطالعات ناتوانی، 4(10)، 42-33.
16
موسوی، اشرف و قربانی، نیما. (1384). خودشناسی، خودانتقادی و سلامت روان. مجله مطالعات روانشناختی، 2(3)، 91-75.
17
مهبد، مینا وخرمایی، فرهاد. (1397). پیشبینی سرزندگی تحصیلی بر اساس ویژگیهای شخصیتی با واسطهگری خود شفقتورزی. مجلهی روانشناسی، 22(4)، 466-448.
18
میردریکوند، فضلاله؛ دهقان، مسعود؛ قادری، سارا و روشننیا، سمیه. (1394). بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی با سلامت روان در بین دانشجویان. نخستین کنگره بینالمللی جامع روانشناسی ایران، تهران.
19
هومن، حیدرعلی. (1384). مدلیابی معادلات ساختاری با کاربرد نرمافزار لیزرل. تهران: نشر سمت.
20
Abdulkarim, N. S., Zamzuri, N. H., & Muhamadnor, Y. (2009). Exploring the relationship between internet ethics in university and big five of personality. Computer and Education, 53(1), 86-89.
21
Ghorbani, N., Christopher, J., Cunningham, C., & Watson, P. J. (2010). Comparative analysis of integrative self-knowledge, mindfulness. International Journal of Psychology, 42(2), 147- 154.
22
Ghorbani, N., Watson, P., & Hargis, M. (2008). Integrative self-knowledge scale: correlations and incremental validity of a cross-cultural measure developed in Iran and the United States. Journal of Psychology, 142(4), 395-412.
23
Ghorbani, N., Watson, P., Chen, Z., & Norballa, F. (2012). Self-compassion in Iranian Muslims: relationships with integrative self-knowledge, mental health and religious. Journal of Psychology for Religion, 22(2), 106-118.
24
Ghorbani, N., Watson, P., Farhadi, M., & Chen, Z. (2014). Multi-process model of self-regulation: influences of mindfulness and self-knowledge in Iran. Journal of Psychology, 49(2), 115-122.
25
Goldberg, L. R. (1999). A Broad-Bandwidth, Public Domain Personality Inventory Measuring the Lower-Level Facets of Several Five-Factor Models. In I. Mervielde, I. Deary, F. De Fruyt, & F. Ostendorf (Eds.), Personality psychology in Europe (Vol. 7, pp. 7-28). Tilburg, The Netherlands: Tilburg University Press.
26
Kim, C., & Ko, H. (2018). The impact of self-compassion on mental health, sleep quality of life satisfaction among older adults. Journal of Geriatric Nursing, 39(6), 623-628.
27
McCrae, R. R., & Costa, P. T. (1992). Handbook of personality: theory and research. New York. London: the Guilford Press.
28
Neff, K. D. (2003). The development and validation of a scale to measure self-compassion. Self and Identity, 2(4), 223-250.
29
Neff, K. D. (2009). Handbook of individual differences in social behavior. New York: Guilford Press.
30
Neff, K. D., Rude, S. S., & Kirkpatrick, k. (2007). Self- compassion and its link to adaptive psychological functioning. Journal of Research in Personality, 41(9), 139-154.
31
Nolen-Hoeksema, S. (2000). The role of rumination in depressive disorders and mixed anxiety/ depressive symptom. Journal of Abnormal Psychology, 109(3), 504–511.
32
Preacher, K. J., & Hayes, A. F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods, 40, 879-891.
33
Sharma, M., & Kaveri, N. R.(2010). Personality factors as correlates of health among adults. Journal of Indian Academy of Applied Psychology, 36(2), 328-333.
34
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مقایسه سبکهای مقابلهای، افکار ناکارآمد و مهارتهای زندگی در دانشجویان با اختلال هویت جنسی و عادی
این پژوهش با هدف مقایسه سبکهای مقابلهای، افکار ناکارآمد و مهارتهای زندگی در دانشجویان با اختلال هویت جنسی و عادی در یک طرح علّی- مقایسهای انجام گرفت. 78 دانشجو با اختلال هویت جنسی و 80 دانشجوی عادی به روش نمونهگیری داوطلبانه- هدفمند از ادارات بهزیستی و کلینکهای روانشناختی و پزشکی قانونی شهرهای تهران، تبریز و کرمانشاه انتخاب شدند. شرکتکنندگان به پرسشنامههای اختلال هویت جنسیتی (GIDQ)، راهبردهای مقابلهای لازاروس و فولکمن (WOCQ)، مقیاس نگرشهای ناکارآمد (DAS) بک و همکاران و پرسشنامه مهارتهای زندگی ساعتچی و همکاران پاسخ دادند. دادههای گردآوری شده توسط نرمافزار آماری SPSS-24 و با روش تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که میانگین سبک مقابلهای هیجانمدار در دانشجویان با اختلال هویت جنسی (68/35) بهطور معنیداری بالاتر از دانشجویان عادی (26/32) (002/0 > p)؛ و میانگین مهارت حل مسأله در دانشجویان با اختلال هویت جنسی (74/23) بهطور معنیداری کمتر از دانشجویان عادی (16/25) بود و در دگرمتغیرها دو گروه با یکدیگر تفاوت ندارند. طبق یافتهها میتوان از این نتاج برای آموزش افراد دارای اختلال هویت جنسی استفاده کرد.
https://jacp.scu.ac.ir/article_16638_f9d57d22874e514bbfc858e7e7595aea.pdf
2018-02-20
361
376
10.22055/jacp.2020.32975.1145
سبکهای مقابلهای
افکار ناکارآمد
مهارتهای زندگی
اختلال هویت جنسی
مهرداد
ساسانی
mehrdadsasani45@gmail.com
1
دکتری مشاوره و مدرس دانشگاه غیرانتفاعی میزان، تبریز، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
گلاره
ملکی
maleki.gelareh66@gmail.com
2
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه غیرانتفاعی میزان، تبریز، ایران
AUTHOR
غلامحسین
جوانمرد
javanmardhossein@gmail.com
3
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیامنور، بناب، ایران
AUTHOR
هادی
اسمخانی اکبری نژاد
hadiakbarinejhad@yahoo.com
4
دکتری روانشناسی و مدرس مؤسسه آموزش عالی نبیاکرم (ص)، تبریز، ایران
AUTHOR
اسمخانی اکبرینژاد، هادی. (1393). مشاوره و رواندرمانی با رویکرد رفتاردرمانی عقلانی- هیجانی. تبریز: انتشارات هلتاک.
1
جعفرزاده، مهشید؛ علیپور، احمد؛ اورکی، محمد و قاسمزاه، عزیزرضا. (1393). مقایسه راهبردهای مقابلهای و سبکهای دلبستگی افراد دارای اختلال هویت جنسی با افراد بدون اختلال هویت جنسی. مجله روانشناسی سلامت، 3(1)، 115-97.
2
زنوزیان، سعیده؛ غرایی، بنفشه و یکه یزداندوست، رخساره. (1389). اثربخشی آموزش حل مسأله در تغییر راهبردهای مقابلهای دانشجویان. فصلنامهی پژوهشهای روانشناختی دانشگاه تبریز،5(20)، 83-101.
3
ساعتچی، محمود؛ کامکاری، کامبیز و عسکریان، مهناز. (1395). آزمونهای روانشناختی. تهران: ویرایش.
4
سلطانیزاده، محمد؛ نعمتی، ندا و لطیفی، زهره. (1398). ویژگیهای روانسنجی پرسشنامهی هویت جنسیتی/ ملال جنسیتی برای نوجوانان و بزرگسالان در نوجوان دختر. فصلنامهی پژوهش در سلامت روانشناختی، 13(4)، 114-102.
5
شارف، ریچارد اس. (1996). نظریههای رواندرمانی و مشاوره. ترجمهی مهرداد فیروزبخت (1398). تهران: انتشارات رسا.
6
صدری دمیرچی، اسماعیل و آقازاده اصل، مهناز. (1396). اثربخشی گروهدرمانی شناختی- رفتاری بر سبکهای مقابلهای در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس. فصلنامهی افق دانش، 23(2)، 122-118.
7
فتی، لادن؛ محمدخانی، شهرام؛ موتابی، فرشته و کاظمزاده، مهرداد. (1385). راهنمای عملی برگزاری کارگاههای آموزش مهارتهای زندگی. تهران: انتشارات وزارت بهداشت.
8
گلزار، حمیدرضا؛ افلاکسیر، عبدالعزیز و ملازاده، جواد. (1395). مدلسازی معادلههای ساختاری نگرشهای ناکارآمد و افسردگی: بررسی نقش واسطهای سبک پاسخنشخوار. مجلهی روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، ۲۲(۴)، 329-318.
9
لیوارجانی، شعله؛ نجارپور استادی، سعید؛ زعفرانچیزاده، مینا و اسمخانی اکبرینژاد، هادی. (1394). بررسی رابطه سلامت عمومی با راهبردهای مقابلهای و سبکهای هویت. زن و مطالعات خانواده، 7(28)، 113-93.
10
مرادی، حجتاله؛ باصری، احمد و معاون جولا، راضیه. (1397). اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (حلمسأله، تصمیمگیری، تفکر خالق). بر عزتنفس فرزندان شاهد و ایثارگر شهر تهران. مجلهی روانشناسی نظامی، 31(14)، 53-47.
11
Bartlett, N. C., Vasey, P. L., & Bukowski, W. M. (2000). Is gender identity disorder in children a mental disorder? Sex Roles, 43, 753-785.
12
Beck, A. T., Brown, G., Steer, R. A., & Weissman, A. N. (1991). Factor analysis of the Dysfunctional Attitude Scale in a clinical population. Psychological Assessment: A Journal of Consulting and Clinical Psychology, 3(3), 478-483.
13
Cornish, M (2012). The impact of internalised homophobia and coping strategies on psychological distress following the experience of sexual prejudice. Ph.D. Thesis, University of Hertfordshire, Hertfordshire.
14
De la Fuente, J., Fernandez-Cabezas, M., Cambil, M., Vera, M. M., Gonzalez-Torres, M. C., & Artuch-Garde, R. (2017). Linear relationship between resilience, learning approaches, and coping strategies to predict achievement in undergraduate students. Frontiers in Psychology, 8: 1039.
15
Folkman, S., & Lazarus, R. S. (1985). If it changes it must be a process: Study of emotion and coping during three stages of a college examination. Journal of Personality and Social Psychology, 48(1), 150-170.
16
Goldfried, M. R., & Bell, A. C. (2003). Extending the boundaries of research on adolescent development. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 32, 531-535.
17
Grossman, A. H., D’Augelli, A. R., Howell, T. J., & Hubbard, S, (2005). Parents’ reactions to transgender youths’ gender nonconforming expression and identity. Journal of Gay and Lesbian Social Services, 18(1), 3-16.
18
Ilesanmi, O. O. (2015). Gender Dysphoric Disorder (GDD) in adolescence: A psycho-social issue for faithbased groups and cultural societies in Nigeria. International Journal of Gender and Women’s Studies, 3(2), 202-218.
19
Malouff, J. M., Thorsteinsson, E. B., & Schutte, N. S. (2007). The efficacy ofproblem solving therapy in reducing mental and physical health problems: ameta-analysis. Clinical Psychology Review, 27(1), 46-57.
20
Mousavi, S. M., Habibollahi, S., & Ghasemnejad, S. M. (2015). A comparison of life quality and social adjustment among normal people and those with gender identity disorder (transsexual (. Journal of Applied Environmental and Biological Sciences, 5(8), 19-24.
21
Rajini, T., & Ramakrishna, P. (2016). Gender dysphoria “i am a woman soul trapped in male body”: a case report. The International Journal of Indian Psychology, 3(4), 157-164.
22
Ryan, C. (2003). Lesbian, gay, bisexual, and transgender youth: Health concerns, services, and care. Clinical Research and Regulatory Affairs, 20, 137-158.
23
Simon, L., Zsolt, U., Fogd, D., & Czobor, P. (2011). Disfunctional core beliefs, perceived parenting behavior andpsychopathology in gender identitydisorder: A comparison of male-tofemale, female-to-male transsexual andnontranssexual control subjects. Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 42, 38-45.
24
Steensma, T. D., Keukels, B. P. C., De Vries, A. L. C., & Cohen- Kettenis, P. T. (2013). Gender identity development in adolescence. Hormones and Behavior, 64(2), 288-297.
25
Syed Masroor, A., & Abdul Ghani, K. (2013). Gender identity disorder is not simply two in one. The International Medical Journal Malaysia, 12(2), 83-85.
26
Zucker, K. J., Bradley, S. J., Owen-Anderson, A., Kibblewhite, S. J., Wood, H., Singh, D., & Choi, K. (2012). Demographics, behavior problems and psychosexual characteristies problems and psychosexual characteristies of adolescents with gender identity disorder or transvestic fetishism. Journal of Sex and Marital Therapy, 38(2), 151-189.
27
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی و روان درمانی مثبت گرا بر سرمایههای روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد گرگان
در سالهای اخیر با ظهور رویکرد جدیدی به نام «روانشناسی مثبت» تأکید بر شایسته سازی و تعریف مفاهیمی است که به تأمین سلامتی و شادکامی افراد و بهرهمندی آنها از یک زندگی سالم کمک میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و روان درمانی مثبتگرا بر سرمایههای روان شناختی دانشجویان دختر با اجرای گروهی بوده است. در این پژوهش از طرح نیمه تجربی پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. 30 دانشجو با روش نمونهگیری داوطلبانه از میان این دانشجویان انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در هشت جلسهی دو ساعته، هفتهای یک جلسه به صورت گروهی با روش درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی و روان درمانی مثبتگرا آموزش دیدند. شرکت کنندگان پرسشنامهی سرمایههای روانشناختی لوتانز را دو نوبت پیشآزمون و پس تکمیل نمودند. یافتهها نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی، و روان درمانی مثبتگرا، سرمایههای روانشناختی افزایش داده است. با توجه به مؤثر بودن این دو روش درمانی استفاده از آنها توصیه میشود.
https://jacp.scu.ac.ir/article_16658_7355b11d2b483149317155311d9d10d2.pdf
2018-02-20
377
392
10.22055/jacp.2021.34085.1154
شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی
روان درمانی مثبتنگر
سرمایههای روانشناختی
سید مجتبی
عقیلی
dr_aghili1398@yahoo.com
1
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
صباح
محسنی
mitra_namazi@yahoo.com
2
کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، ایران
AUTHOR
اورکی، محمد؛ بیات، شهره و خدادوست، ساناز. (1392). بررسی مقایسه اثربخشی مداخلة شناختی-رفتاری مبتنی بر الگوی مارلات با اثربخشی مداخلة شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی در سلامت روان درمانجویان وابسته به کراک. فصلنامه روانشناسی سلامت، 1(2)، 22-31.
1
آزادمردی، اسفندیار؛ مقتدائی، کمال و آریاپوران، سعید. (1392). اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر علائم روانشناختی جانبازان با اختلال استرس پس از سانحه. مجله علوم رفتاری، 7(1)، 77-67.
2
بختیاری، آزاده و عابدی، احمد. (1391). اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر الگوی فراشناختی ذهنآگاهی انفصالی بر افسردگی پس از زایمان. فصلنامه روانشناسی کاربردی، 6(22)، 9-2.
3
برجعلی، احمد. (1392). اثربخشی درمانشناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر کاهش تعارضات والد، فرزندی در نوجوانان. مجله علوم رفتاری، 7(1)، 6-1.
4
خدادادی سنگده، جواد؛ تولائیان، سیدعبدالحسین و بلقانآبادی، مصطفی. (1393). اثربخشی رواندرمانی مثبتنگر به شیوه گروهی بر افزایش شادکامی مادران کودکان با نیازهای ویژه. روانشناسی خانواده، 1(1)، 19-9.
5
خسروشاهی، جعفر؛ هاشمی نصرتآبادی، تورج و بیرامی، منصور. (1391). رابطه سرمایه روانشناختی و ویژگیهای شخصیتی با رضایت شغلی در کتابداران کتابخانههای عمومی شهر تبریز. پژوهنده، 17(۶)، ۳۱9-۳۱3.
6
هاشمی نصرتآباد، تورج؛ باباپور خیرالدین، جلیل و خسروشاهی، جعفر. (1391). نقش سرمایه روانشناختی در بهزیستی روانی با توجه به اثرات تعدیلی سرمایه اجتماعی. پژوهشهای روانشناسی اجتماعی، 1(4)، 37-27.
7
یوسفیان، فهیمه و اصغریپور، نگار. (1392). مقایسه اثربخشی درمان گروهی شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان گروهی شناختی رفتاری بر عزت نفس دانشآموزان دختر. مجله اصول بهداشت روانی، 15(59)، 205-215.
8
Avey, J. B., Patera, J. L., & West, B. J. (2006). The implications of positive psychological capital on employee absenteeism. Journal of Leadership & Organizational Studies, 13(2), 42-60.
9
Baer, R. A., Smith, G. T., & Allen, K. B. (2004). Assessment of mindfulness by self-report: The Kentucky Inventory of Mindfulness Skills. Assessment, 11(3), 191-206.
10
Cardaciotto, L. A. (2005.).Assessing mindfulness: the development of a bi-dimensional measure of awareness and acceptance. Doctoral dissertation. University of Drexel, USA.
11
Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54, 403-425.
12
Goldsmith, A. H., Veum, J. R., & Darity Jr, W. (1997). Unemployment, joblessness, psychological well-being and self-esteem: Theory and evidence. The Journal of Socio-Economics, 26(2), 133-158
13
Kabat-Zinn , J .(1990). Full catastrophe living: Using the wisdom of your body and mind to face stress, pain and illness. New York, NY: Delacorte.
14
Kahler, C. W., Spillane, N. S., Day, A. M., Cioe, P. A., Parks, A., Leventhal, A. M., & Brown, R. A. (2015). Positive psychotherapy for smoking cessation: a pilot randomized controlled trial. Nicotine & Tobacco Research, 17(11), 1385-1392.
15
Lancaster, S. L., Klein, K. P., & Knightly, W. (2016). Mindfulness and relaxation: A comparison of brief, laboratory-based interventions. Mindfulness, 7(3), 614-621
16
Luthans, F. (2012). Psychological capital: Implications for HRD, retrospective analysis, and future directions. Human Resource Development Quarterly, 23(1), 1-8.
17
Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007). Psychological capital: developing the human competitive edge. New York: Oxford University Press.
18
Magyar-Moe, J. L. (2009). Therapist's Guide to Positive Psychological Interventions. San Diego: Academic Press.
19
Parks-Sheiner, A. C. (2009). Positive psychotherapy: Building a model of empirically supported self-help. Dissertation Abstracts International: Section B: The Sciences and Engineering, 70(6), 37-92.
20
Post, B. C., & Wade, N. G. (2009). Religion and spirituality in psychotherapy: A practice‐friendly review of research. Journal of Clinical Psychology, 65(2), 131-146.
21
Segal, Z. V., Williams, J. M. G., & Teasdale, J. D. (2002). Mindfulness-based cognitive therapy for depression: A new approach to preventing relapse. New York, NY: Guildford Press.
22
Seligman, M. E. P., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55(1), 5-14.
23
Siu, A. F., Ma, Y., & Chui, F. W. (2016). Maternal mindfulness and child social behavior: The mediating role of the mother-child relationship. Mindfulness, 7(3), 577-583.
24
Teasdale, J. D., Segal, Z. V., & Williams, M. G. (1995). How doescognitive therapy prevent depressiverelapse and why should attentionalcontrol mindfulness training help?. Behaviour Research and Therapy, 33, 25-39.
25
Terjesen, M. D., Jacofsky, M., Froh, J., & Digiuseppe, R. A. (2004). Integrating positive psychology into schools: Implications for practice. Psychology in the Schools, 41(1), 163-172.
26
Zou, H., Chen, X., Lam, L. W. R., & Liu, X. (2016). Psychological capital and conflict management in the entrepreneur-venture capitalist relationship in China: The entrepreneur perspective. International Small Business Journal, 34(4), 446-467.
27
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی بر سبکهای مقابلهای و تاب آوری زنان آسیب دیده از خشونت خانگی
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر سبکهای مقابلهای و تابآوری زنان آسیبدیده از خشونت خانگی انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی این پژوهش شامل کلیه زنان آسیبدیده از خشونت خانگی در شهر قزوین بود که 30 زن آسیبدیده از خشونت خانگی به روش نمونهگیری داوطلبانه و از طریق تشخیص پزشک قانونی در مراکز تحت نظارت بهزیستی انتخاب شدند و و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکتکنندگان گروه آزمایش در هشت جلسهی نود دقیقهای (هفتهای یک جلسه) برنامه درمانی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی را دریافت کردند و گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار بودند. به منظور جمعآوری اطّلاعات از پرسشنامههای سبکهای مقابلهای لازاروس و فولکمن و تابآوری روانشناختی کانر در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد با کنترل اثر پیشآزمون بین میانگین نمرات پس آزمون گروههای آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای سبکهای مقابلهای و تابآوری تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافتهها میتوان بیان کرد که درمان کاهش استرس بر اساس ذهنآگاهی بر افزایش تابآوری و راهبرد مقابلهای مسألهمدار و کاهش راهبرد مقابلهای هیجانمدار زنان آسیبدیده از خشونت خانگی مؤثر است.
https://jacp.scu.ac.ir/article_16657_ebbe68f4a2bff38c026bdbe9dabca3b3.pdf
2018-02-20
393
410
10.22055/jacp.2020.31915.1130
استرس
تاب آوری
سبکهای مقابله
خشونت
سارا
کریمی
sarakarimi6990@gmail.com
1
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
امیرحسین
بهادیوند چگینی
amiralibahadivand@gmail.com
2
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی، مرکز آموزش و پژوهش منطقه 10 کشوری، گیلان، ایران.
AUTHOR
صابر
کرمی
saberkarami123467@gmail.com
3
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
AUTHOR
فاطمه
عظیمی راویز
azimi_aram92@yahoo.com
4
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران.
AUTHOR
زینب
قطور
z.ghator@gmail.com
5
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی درمان شفقت محور بر افزایش بهزیستی روانشناختی در بیماران مبتلا به اسکلروز چندگانه
اسکلروز چندگانه (ام.اس) یک بیماری مزمن و پیشرونده اعصاب مرکزی میباشد که با تخریب غلاف میلین مشخص میشود. بدین منظور توجه به علایم روانشناختی و مداخله بهموقع میتواند در باز توانی و بهبود کیفّیت زندگی این بیماران مؤثر باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی شفقت محور بر افزایش بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلابه اسکلروز چندگانه در شهر اصفهان انجام شد. پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود. 24 مراجعهکننده به یکی از کلینیکهای مغز و اعصاب به روش نمونهگیری هدفمند داوطلبانه انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) گمارده شدند. شرکتکنندگان گروه آزمایش در هشت جلسهی نود دقیقهای بهصورت گروهی تحت آموزشی درمان شفقت محور قرار گرفتند و شرکتکنندگان گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند و در پایان هر دو گروه مجدداً ارزیابی شدند. شرکتکنندگان در پرسشنامهی بهزیستی روانشناختی (ریف و سینگر) مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که اثر مرحله درمان شفقتمحور باعث افزایش و بهبود بهزیستی روانشناختی شرکتکنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. در کل، درمان شفقتمحور میتواند موجب افزایش بهزیستی روانشناختی در این بیماران شود و این مداخله درمانی بر روی جمعیت ایرانی توجیهپذیر است.
https://jacp.scu.ac.ir/article_16639_e1e210ebeaae528db06b30aa14464f9d.pdf
2018-02-20
411
429
10.22055/jacp.2020.34046.1153
درمان شفقت محور
بهزیستی روانشناختی
اسکلروز چندگانه
حسن
آقائی خواجه لنگی
h.aghaee69@gmail.com
1
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم تحقیقات اصفهان، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
حمیدطاهر
نشاط دوست
h.neshat@edu.ui.ac.ir
2
استاد گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
AUTHOR
محمدرضا
نجفی
mreznaj@gmail.com
3
استاد گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
LEAD_AUTHOR
مجتبی
رضایی
rezaeimojtaba75@gmail.com
4
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
AUTHOR
آقاباقری، حامد؛ محمدخانی، پروانه؛ عمرانی، سمیرا و فرهمند، وحید. (1391). اثربخشی گروهدرمانی شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر افزایش بهزیستی ذهنی و امید بیماران مبتلابه ام.اس. مجله روانشناسی بالینی، 4(1)، 31-21.
1
بهروزی، زهرا؛ عاطفیمنش، پژمان و کریمنژاد، فریبا. (1397). نشانگرهای زیستی
2
ساختاری و متابولیکی در مالتیپل اسکلروزیس. فصلنامه علوم اعصاب شفای خاتم، 6(2)، 108-95.
3
بیانی، علیاصغر؛ محمد کوچکی، عاشور و بیانی، علی. (1387). روایی و پایایی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 14(25)، 151-146.
4
رفیعی، فروغ؛ سلیمانی، محسن و سیدفاطمی، نعیمه. (1390). ارائه مدلی برای مشارکت بیماران مبتلابه بیماری مزمن در مراقبت پرستاری. فصلنامه کومش، 12(3)، 304-293.
5
رنجبرکهن، زهره و نوری، حمیدرضا. (1395). مبانی نظری و اصول درمان شفقت محور. تهران: انتشارات نهر.
6
سلیمی، آرمان؛ ارسلانده، فرشته؛ زهرا کار، کیانوش؛ داورنیا، رضا و شاکرمی، محمد. (1397). اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سلامت روان زنان مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس. فصلنامه افق دانش، 24(2)، 131-126.
7
صالحی، شیما و سجادیان، ایلناز. (1396). رابطه شفقت خود با شدت درد، فاجعهآفرینی، خودکارآمدی درد و عواطف در زنان مبتلابه درد عضلانی-اسکلتی. فصلنامه بیهوشی و درد، 8(2)، 83-72.
8
صیدی سارویی، محمد؛ فرهمند، صدف؛ امینی، مرضیه و حسینی؛ مریم. (1392).
9
رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و ویژگیهای شخصیتی با بهزیستی روانشناختی با واسطهگری تابآوری در بیماران ام اس. مجله روشها و مدلهای روانشناختی، 3(11)، 38-17.
10
ظریف گلباریزدی، هانیه؛ آقامحمدیان شعرباف، حمیدرضا؛ موسویفر، نزهت و معینیزاده، مجید. (1391). اثربخشی درمان بهزیستی بر استرس و بهزیستی روانشناختی زنان نابارور. مجلهی زنان، 15(2)، 56-49.
11
علی قنواتی، سجاد؛ بهرامی، فاطمه؛ گودرزی، کوروش و روزبهانی، مهدی. (1397). اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نشخوار فکری و نگرانی زنان مبتلابه سرطان سینه. فصلنامهی روانشناسی سلامت، 7(3)، 168-152.
12
قطور، زینب؛ پوریحی، سیدمصطفی؛ داورنیا، رضا؛ سلیمی، آرمان و شاکرمی، محمد. (1397). تأثیر درمان متمرکز بر شفقت (CFT) بر تابآوری زنان مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس (MS). ارمغان دانش، 23(3)، 363-350.
13
مشتاق عشق، زهرا؛ نقوی، بهاره؛ رشوند، فرنوش؛ علوی مجد، حمید و بنادرخشان، همایون. (1389). بررسی تأثیر خندهدرمانی بر خستگی و افسردگی بیماران مبتلابه ام.اس مراجعهکننده به انجمن ام.اس ایران. نشریهی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی، 20(70)، 11-7.
14
معتمدی، عبدالله؛ برجعلی، احمد و صادقپور، مریم. (1397). پیشبینی بهزیستی روانشناختی سالمندان بر اساس مدیریت استرس و حمایت اجتماعی. مجلهی سالمند، 13(1)، 109-
15
وحیدی، زهره و جعفری هرندی، رضا. (1396). پیشبینی بهزیستی روانشناختی بر اساس مؤلفههای سرمایه روانشناختی و مؤلفّههای نگرش معنوی. پژوهشنامهی روانشناسی مثبت، 3(10)، 64-54.
16
Bethoux, F., & Bennett, S. (2011). Evaluating walking in patients with multiple sclerosis: which assessment tools are useful in clinical practice? International Journal of MS Care, 13(1), 4-14.
17
Dodge, R., Daly, A. P., Huyton, J., & Sanders, L. D. (2012). The challenge of defining wellbeing. International journal of wellbeing, 2(3), 222-235.
18
Etemadifar, M., & Abtahi, S. H. (2012). Multiple sclerosis in Isfahan: Past, present and future. International Journal of Preventive Medicine, 3(5), 301-302.
19
Feldman, C., & Kuyken, W. (2011). Compassion in the landscape of suffering. Contemporary Buddhism, 12(1), 143-155.
20
Ghorbani, N., Watson, P. J., Chen, Z., & Norballa, F. (2012). Self-compassion in Iranian Muslims: Relationships with integrative self-knowledge, mental health, and religious orientation. International Journal for the Psychology of Religion, 22(2), 106-118.
21
Gilbert, P. (2005). Compassion: Conceptualizations, research and use in psychotherapy. England: Routledge.
22
Gilbert, P. (2009). Introducing compassion-focused therapy. Advances in Psychiatric Treatment, 15(3), 199-208.
23
Gilbert, P. (2010). An introduction to compassion focused therapy in cognitive behavior therapy. International Journal of Cognitive Therapy, 3(2), 97-112.
24
Gilbert, P. (2014). Mindful compassion: How the science of compassion can help you understand your emotions, live in the present, and connect deeply with others. California: New Harbinger Publications.
25
Harrison, E. (2006). Teaching compassion: multiple sclerosis and the poetry of molly holden. Nurse Educator, 31(3), 103-106.
26
Kirchner, T., & Lara, S. (2011). Stress and depression symptoms in patients with multiple sclerosis: the mediating role of the loss of social functioning. Acta Neurologica Scandinavica, 123(6), 407-413.
27
MacBeth, A., & Gumley, A. (2012). Exploring compassion: A meta-analysis of the association between self-compassion and psychopathology. Clinical Psychology Review, 32(6), 545-552.
28
Mitchell, A. J., Benito-Leon, J., Gonzalez, J. M. M., & Rivera-Navarro, J.
29
(2005). Quality of life and its assessment in multiple sclerosis: integrating physical and psychological components of wellbeing. The Lancet Neurology, 4(9), 556-566.
30
Neff, K. D. (2009). The role of self-compassion in development: A healthier way to relate to oneself. Human Development, 52(4), 211-214.
31
Neff, K. D. (2016). The self-compassion scale is a valid and theoretically coherent measure of self-compassion. Mindfulness, 7(1), 264-274.
32
Neff, K. D., Pisitsungkagarn, K., & Hsieh, Y.-P. (2008). Self-compassion and self-construal in the United States, Thailand, and Taiwan. Journal of Cross-Cultural Psychology, 39(3), 267-285.
33
Neff, K. D., Rude, S. S., & Kirkpatrick, K. L. (2007). An examination of self-compassion in relation to positive psychological functioning and personality traits. Journal of Research in Personality, 41(4), 908-916.
34
Neff, K. D. (2003). Self-compassion: An alternative conceptualization of a healthy attitude toward oneself. Self and Identity, 2(2), 85-101.
35
Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology, 52(1), 141-166.
36
Ryff, C. D. (1995). Psychological well-being in adult life. Current Drections in Psychological Science, 4(4), 99-104.
37
Ryff, C. D., & Singer, B. H. (2006). Best news yet on the six-factor model of well-being. Social Science Research, 35(4), 1103-1119.
38
Ryff, C. D., & Singer, B. H. (2008). Know thyself and become what you are: A eudaimonic approach to psychological well-being. Journal of Happiness Studies, 9(1), 13-39.
39
Sahraian, M. A., Khorramnia, S., Ebrahim, M. M., Moinfar, Z., Lotfi, J., & Pakdaman, H. (2010). Multiple sclerosis in Iran: a demographic study of 8,000 patients and changes over time. European Neurology, 64(6), 331-336.
40