مریم اسماعیلی؛ احمدی زینب
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی مدل سلامت روان بر اساس خودشناسی انسجامی و صفات شخصیت با میانجی‌گری خودشفقتی در دانش‌جویان دانشگاه اصفهان در یک طرح پژوهش هم‌بستگی انجام شد. جامعهی این پژوهش شامل دانش‌جویان ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی مدل سلامت روان بر اساس خودشناسی انسجامی و صفات شخصیت با میانجی‌گری خودشفقتی در دانش‌جویان دانشگاه اصفهان در یک طرح پژوهش هم‌بستگی انجام شد. جامعهی این پژوهش شامل دانش‌جویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه اصفهان بود که 300 نفر از این دانش‌جویان بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه، پرسشنامههای خودشناسی انسجامی قربانی، خودشفقت نف، سلامت عمومی گلدبرگ و صفات شخصیتی کاستا و مککری بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری و بوتاستراپ مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثرات مستقیم خودشناسی انسجامی، صفات شخصیت و خودشفقتی بر سلامت روان معنیدار هستند. همچنین نتایج مسیرهای میانجی نشان داد که نقش واسطهای خودشفقتی در رابطه خودشناسی انسجامی و صفات شخصیت بر سلامت روان معنیدارند. نتایج این بررسی نشان داد که تقویت خودشناسی و همچنین آموزش خودشفقتی، میتواند نقش مؤثری در سلامت روان و توانمندسازی دانش‌جویان داشته باشد.
