شاهرخ مکوند حسینی؛ محبوبه راشدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی عملکرد بیماران اسکیزوفرن، افسرده با افراد عادی در نمرات همخوان و ناهمخوان آزمون استروپ بود. سه گروه از آزمودنی‌ها شامل 12 بیمار اسکیزوفرن، 12 بیمار افسرده‌ی اساسی و 12 فرد عادی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی عملکرد بیماران اسکیزوفرن، افسرده با افراد عادی در نمرات همخوان و ناهمخوان آزمون استروپ بود. سه گروه از آزمودنی‌ها شامل 12 بیمار اسکیزوفرن، 12 بیمار افسرده‌ی اساسی و 12 فرد عادی با شیوهی نمونهگیری هدفمند و به کمک ملاکهای DSM-IV-TR انتخاب شدند و آزمون کامپیوتری استروپ بر روی کلیهی افراد شرکتکننده اجرا شد. خروجی نرمافزار شامل زمان واکنش در نمرهی همخوان و نمرهی ناهمخوان، ثبت شد. تحلیل واریانس یکراهه برای مقایسه سه گروه نشان داد که، بیماران اسکیزوفرن و افسرده‌ی اساسی بهگونهی معناداری نسبت به افراد عادی میانگین نمرات بالاتری در زمان واکنش در نمرات ناهمخوان دارند اما در نمرات همخوان آزمون استروپ تفاوت معناداری میان آنها بهدست نیامد. یافتههای این پژوهش نشانگر نقص در توجه انتخابی بیماران اسکیزوفرن و افسرده‌ی اساسی نسبت به افراد عادی است. این یافته می تواند واجد ارزش تشخیصی مهمی در سببشناسی و وجوه مشترک بیماریهای فوق باشد.
